Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 8 maja 2024 r., sygn. II SA/Bd 1292/23
Opłata stała za odprowadzanie wód opadowych lub roztopowych powinna być ustalana na podstawie 365 dni kalendarzowych w roku (lub 366 dni w roku przestępnym), niezależnie od faktycznej liczby dni z opadami atmosferycznymi, co wynika z rocznego charakteru tej opłaty zgodnie z art. 271 ust. 4 pkt 1 Prawa wodnego.
Opłata stała za odprowadzanie wód opadowych lub roztopowych, zgodnie z przepisami ustawy Prawo wodne, powinna być wyliczana jako roczny iloczyn jednostkowej stawki opłaty, maksymalnej ilości wód określonej w pozwoleniu wodnoprawnym oraz liczby 365 dni (lub 366 w latach przestępnych), niezależnie od faktycznej liczby dni odprowadzania wód.
Opłata stała za odprowadzanie wód opadowych lub roztopowych, będąca formą abonamentu za możliwość korzystania z usług wodnych, powinna być ustalana na podstawie całkowitej liczby dni w roku kalendarzowym (365 lub 366 dni), niezależnie od faktycznej ilości dni, w których występuje odprowadzanie wód.
Zainicjowanie rokowań jest wystarczające do spełnienia wymogu z art. 124 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami, nawet jeśli nie osiągnięto porozumienia; błędne wskazanie numerów działek nie dyskwalifikuje przeprowadzonych rokowań, jeżeli strony wiedziały, o jakie nieruchomości chodzi.
Opłata stała za odprowadzanie wód opadowych lub roztopowych, zgodnie z art. 270 ust. 4 pkt 1 ustawy Prawo wodne, powinna być obliczana na podstawie liczby dni w roku kalendarzowym (365 dni w zwykłym roku lub 366 dni w roku przestępnym), co obejmuje wszystkie dni kalendarzowe roku, niezależnie od faktycznej liczby dni odprowadzania wód.
Zgłaszanie zarzutów dotyczących przebiegu granic ustalonych w procesie modernizacji ewidencji gruntów i budynków możliwe jest jedynie w zakresie danych stanowiących zapisy nowe, powstałe w wyniku tej modernizacji, a nie w odniesieniu do istniejących już danych, co ogranicza skuteczność podnoszenia wszelkich uwag poza zakresem objętym tym procesem.