Ponieważ kolegiom odwoławczym nie powierzono uprawnień organu wyższego stopnia w stosunku do innych organów niż organy gmin /art. 17 pkt 1 Kpa/, to w świetle art. 53 ust. 1 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej /Dz.U. nr 21 poz. 123/ - po 27 maja 1990 r. organem wyższego stopnia w rozumieniu art. 157 par. 1 Kpa właściwym do stwierdzenia nieważności decyzji
Bez względu na to, czy decyzję pierwszoinstancyjną w sprawie nadzoru budowlanego wydał rejonowy organ rządowej administracji ogólnej czy też organ samorządowy właściwy na podstawie porozumienia, o jakim mowa w art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, organem odwoławczym jest zawsze właściwy miejscowy wojewoda /art. 17 pkt 1 Kpa/.
Prawne interesy adwokata pod względem procesowym są w sprawach indywidualnych, rozstrzyganych decyzją podejmowaną przez organy samorządu adwokackiego, chronione tak samo jak w każdej innej sprawie administracyjnej, albowiem obowiązuje zasada dwuinstancyjności, z kontrolą zgodności z prawem ostatecznych decyzji jest wykonywana przez sąd administracyjny.
Rozkaz o powołaniu lub zwolnieniu ze służby żołnierza zawodowego jest aktem administracyjnym Ministra Obrony Narodowej nie jest jednak decyzją administracyjną w rozumieniu art. 107 par. 1 Kpa, a zatem nie może być przedmiotem skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
1. Zasiłek celowy, wymieniony w art. 24 ust. 3 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej /Dz.U. nr 87 poz. 506/ ma charakter uznaniowy. Wysokość tego zasiłku zależy od uznania organu gminy w zależności od wielkości posiadanych funduszy na ten cele oraz oceny sytuacji materialnej podopiecznego i kierunku jego zamierzonej działalności gospodarczej. Zasiłek celowy o ile w ogóle zostanie przyznany
Przeznaczenie nieruchomości do sprzedaży w drodze przetargu na podstawie art. 9 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o sprzedaży nieruchomości Państwowego Funduszu Ziemi oraz uporządkowaniu niektórych spraw związanych z przeprowadzeniem reformy rolnej i osadnictwa rolnego /Dz.U. 1989 nr 58 poz. 348/ nie jest decyzją administracyjną. Ani ta ustawa ani art. 196 Kpa nie zawierają zaś przepisu szczególnego,
W myśl obowiązujących przepisów ustawy z dnia 23 listopada 1990 r. o łączności /Dz.U. nr 86 poz. 504/ skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego zawierająca wniosek o zobowiązanie do wydania, przez organ telekomunikacji, decyzji w przedmiocie przyznania abonamentu telefonicznego jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu na podstawie art. 207 par. 6 Kpa w związku z art. 204 par. 1 Kpa.
Preferencje dla osób wymienionych w art. 27 ust. 3 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej /Dz.U. nr 87 poz. 506/ w stosunku do odpowiadających im osób z art. 27 ust. 1 wyrażają się tylko w zwolnieniu od warunków ubóstwa /nędzy/ a nie polegają na przyznaniu zasiłku za samo stwierdzenie inwalidztwa I lub II grupy, bez względu na wiek inwalidy. Wynika to z istoty zasiłku stałego - renty
Stosownie do art. 48 ust. 1 w związku z art. 69 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (j.t. Dz.U. z 1991 r., nr 30, poz. 127) o zwrocie nieruchomości zbytej na podstawie umowy przewidzianej przez art. 6 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości (j.t. Dz.U. z 1974 r., nr 10, poz. 64 z późn. zm.) orzeka rejonowy
Brak któregokolwiek ze składników gospodarstwa rolnego /na przykład inwentarza żywego, narzędzi, budynków itp./, wymienionych w art. 55 kodeksu cywilnego, nie świadczy o tym, że pozostałe składniki /na przykład grunty/ nie stanowią gospodarstwa rolnego.
1. Stosunek pracy na podstawie mianowania jest stosunkiem administracyjnoprawnym w sferze prawa pracy. Nawiązanie jak i rozwiązanie tego stosunku następuje w drodze decyzji administracyjnej /art. 104 Kpa/, w postępowaniu administracyjnym, regulowanym przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego, a z niektórymi pracownikami mianowanymi także przepisami szczególnymi. 2. W zakresie postępowania administracyjnego
Organem właściwym do wydania decyzji, o których mowa w art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 79 poz. 464/ jest w odniesieniu do nieruchomości stanowiących własność gminy - zarząd gminy. Jest to przepis szczególny w stosunku do art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U nr 16
W trybie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 3 stycznia 1946 r. o przejęciu na własność Państwa podstawowych gałęzi gospodarki narodowej /Dz.U. nr 3 poz. 17 ze zm./ mogły być nacjonalizowane tylko te przedsiębiorstwa, w stosunku do których wszczęto postępowanie o ich przejęciu przed dniem 31 marca 1947 r. Wydanie orzeczenia o przejęciu przedsiębiorstwa na własność Państwa w postępowaniu wszczętym po tej dacie
1. Komisja Majątkowa, działająca na podstawie ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. nr 29 poz. 154/ nie jest organem administracji państwowej /ani samorządowej/ w rozumieniu art. 1 par. 1 pkt 1 Kpa ani innym organem powołanym z mocy prawa do załatwiania spraw ze sfery administracji państwowej na zasadzie art. 1 par. 2 Kpa. 2. Orzeczenie
1. Poszczególni radni lub ich grupa nie są stroną w postępowaniu toczącym się przed Naczelnym Sądem Administracyjnym na skutek skargi gminy wniesionej na podstawie art. 98 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ przeciwko rozstrzygnięciu organu nadzorczego. Stronami tego postępowania /również ze skargi wniesionej na podstawie art. 93 ust. 1/ są
1. "Niemożność przekwaterowania", o której mowa w art. 46 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./, polega najczęściej na nie dających się akceptować zmianach w sytuacji osobistej i zawodowej osoby przekwaterowywanej. 2. Jeżeli następstwem przekwaterowania do innej miejscowości będzie konieczność zerwania dotychczasowych więzi zawodowych i ekonomicznych
Jeżeli w wyniku przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego ustalono, że wnioskodawca rzeczywiście znajduje się w trudnej sytuacji materialnej, że pobranie podatku mogłoby zagrozić jego egzystencji, organ nie powinien - bez naruszania granic przyznanego mu uznania - odmówić udzielenia jednej z form ulgi przewidzianej w art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U
Zaświadczenie wojewódzkiego urzędu ziemskiego stwierdzające, że nieruchomość jest przeznaczona na cele reformy rolnej, stosownie do art. 2 ust. 1 lit. e dekretu PKWN z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej (Dz. U. z 1945 r. Nr 3, poz. 13 ze zm.), nie jest decyzją administracyjną. Rozstrzygnięcie, czy dana nieruchomość nie podpada pod działanie wymienionego przepisu następuje w drodze
Przeznaczenie nieruchomości w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego na określony cel nie uzasadnia odmowy zwrotu nieruchomości nabytej w trybie przepisów o wywłaszczaniu nieruchomości, jeśli mimo upływu wielu lat od nabycia nieruchomość ta nie została użyta na cel uzasadniający jej nabycie.
W wyniku podziału nieruchomości quoad usum współwłaściciel może nabyć prawo do dysponowanie nieruchomością w rozumieniu art. 29 ust. 4 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./, jeżeli wynika to z treści umowy lub orzeczenia.
Ustalenie w miejscowym planie zagospodarowania, że zasadniczą funkcją planistyczną danego terenu jest zabudowa mieszkaniowa wysoka nie musi całkowicie wykluczać dopuszczalności, w konkretnych przypadkach, zabudowy mieszanej.
Sąd opiekuńczy może na podstawie art. 109 § 2 k.r.o. powierzyć wykonywanie bieżącej pieczy nad dzieckiem obywatelom państwa obcego zamieszkałym za granicą.
