Wyrok NSA z dnia 27 września 1991 r., sygn. SA/Wr 817/91

Jeżeli w wyniku przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego ustalono, że wnioskodawca rzeczywiście znajduje się w trudnej sytuacji materialnej, że pobranie podatku mogłoby zagrozić jego egzystencji, organ nie powinien - bez naruszania granic przyznanego mu uznania - odmówić udzielenia jednej z form ulgi przewidzianej w art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./.

Przy czym, przy interpretacji pojęcia "zagrozić egzystencji podatnika" należy wziąć pod uwagę przepisy ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej /Dz.U. nr 87 poz. 506/, a zatem czy osoba, której odmówiono zaniechania poboru w całości lub części podatku, nie znalazła się w sytuacji uprawniającej ją do przyznania świadczeń pomocy społecznej.