Wyrok WSA w Krakowie z dnia 16 grudnia 2011 r., sygn. III SA/Kr 22/11
1. Dopuszczalność skargi kasacyjnej w sprawach o przyznanie emerytury i renty dotyczy tylko tych sytuacji, w których świadczenie w ogóle nie zostało przyznane. W takim przypadku osoba, która uważa się za uprawnioną, pozostaje w ogóle bez prawa do konkretnego świadczenia. Taka sytuacja uzasadnia rozpatrzenie sprawy także przez Sąd Najwyższy jako - co do zasady - sąd prawa. Nie można z tą sytuacją utożsamiać
Rencista, którego prawo do świadczenia zostało ustalone prawomocnym wyrokiem sądu "na stałe", jest zobowiązany poddać się badaniom lekarskim, jeżeli są one niezbędne do ustalenia prawa do świadczeń określonych ustawą (art. 126 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, jednolity tekst - Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.).
Skoro ustawodawca w art. 2 ust. 1 pkt 6 ustawy lustracyjnej z 2006 r., obok Akademii Spraw Wewnętrznych nie umieścił Wyższej Szkoły Oficerskiej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych im. Feliksa Dzierżyńskiego w Legionowe, choć wątpliwości, jakie ujawniły się przy ocenie statusu Akademii Spraw Wewnętrznych, były mu znane - można zakładać, że nie traktował WSO w Legionowie jako „jednostki Służby Bezpieczeństwa