Prawo celne, będąc dziedziną objętą obowiązkiem harmonizacji z prawem wspólnotowym wymaga przy wykładni - metod i kryteriów, przy użyciu których rezultaty dokonanej wykładni nie będą sprzeczne z acquis communautaire /dorobek wspólnotowy/ i które będą zbliżały instytucje polskiego prawa celnego do prawa europejskiego.
1. Określenie więc użyte w art. 275 par. 4 pkt 5 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./ - "poza siedzibą urzędu celnego" wykracza poza rozumienie tego przepisu jako adresu urzędu celnego mieszczącego się w Warszawie. Jeżeli więc miejsce wyznaczone lub uznane mieści się na terenie siedziby urzędu celnego określonej w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 31 grudnia
Przesiedlający się właściciel może z samochodu korzystać nie musząc go samemu prowadzić, a nawet nie mając samemu prawa jazdy. Takiej przesłanki nie zawiera art. 14 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ i brak jest jakichkolwiek podstaw, aby w drodze praktyki te dodatkową przesłankę uznawać za wymaganą tym przepisem. Względy doświadczenia życiowego
Siedzibę urzędu celnego określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 31 grudnia 1997 r. w sprawie utworzenia urzędów celnych oraz określenia ich siedzib /Dz.U. nr 162 poz. 1122/; nie wynika ona natomiast z definicji zawarte w art. 3 par. 1 pkt 21 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./.
Termin przewidziany w art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ jest terminem do orzekania przez organ administracji o wymiarze należności celnych. Liczy się go od momentu powstania obowiązku celnego, tj. od daty wprowadzenia towaru na polski obszar celny. Termin ten ma dla strony charakter gwarancyjny /materialnoprawny/ wskazując do kiedy może
W przypadku stwierdzenia, że urząd celny nie pobrał podatku lub pobrał podatek w kwocie niższej od należnej, właściwy dla podatnika organ podatkowy wydaje decyzję ustalającą podatek w prawidłowej wysokości.
Wystawienie przez eksportera, poza wcześniejszymi fakturami z tytułu przedpłaty, dalszych odrębnych dokumentów rozliczeniowych /faktur/ za dostawy sprzętu, po ich wykonaniu, w stanie faktycznym sprawy uzasadnia wniosek, że zakres zobowiązania skarżącego względem eksportera z tytułu dostaw sprzętu elektronicznego wyrażają łącznie faktury obejmujące przedpłatę /zaliczkę/ i przedstawione przy zgłoszeniu
Nie można zarzucić organom celnym błędu /dowolności/ w ocenie materiału dowodowego, gdy twierdzą, że nie ma dowodów potwierdzających oświadczenia skarżącego o łączącej go z niemiecką firmą "P." umowie o świadczenie usług marketingowych, że nie ma też dowodów na to, iż usługi te były w rzeczywistości świadczone, a kwoty wynikające z ujawnionych faktur są za nie zapłatą. Przede wszystkim podkreślić trzeba
Warunkiem koniecznym do uznania danej rzeczy za tzw. mienie przesiedlenia jest ustalenie, że mienie to służyło osobie przesiedlającej się /było przez nią wykorzystywane/ dla celów w tym przepisie wymienionych. Nie jest przy tym jednak ważne, czy rzecz, która ma być uznana za mienie osoby przesiedlającej się, została przez nią nabyta za granicą, w kraju, w którym przebywała ona czasowo przez co najmniej
Dla zwolnienia od cła na mocy art. 14 ust. 1 pkt 39 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm. /, nie ma żadnego znaczenia prawnego zakres praw własności przysługujących udziałowcowi obejmującemu określony kapitał zakładowy w dacie zawarcia umowy o zawiązaniu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.
Organy celne, nie kwestionując, że sprowadzony towar służy do reklamy, ocen jego ilości dokonały w sposób oderwany od celu, jakiemu ma służyć, bowiem ocena ta nie uwzględnia ilości towaru przeznaczonego do sprzedaży i który ma być w ten sposób reklamowany lub poddany akwizycji. Jest to istotnym uchybieniem postępowania wyjaśniającego. W myśl art. 190 par. 1 pkt 14 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r.
Zastosowanie obniżonej stawki celnej winien wykazać wnioskodawca przy pomocy wymaganych prawem dowodów, że zaistniały warunki do ich zastosowania.
Sąd nie dopatruje się w postępowaniu poprzedzającym wydanie zaskarżonej decyzji naruszenia przepisów procesowych - art. 7 i art. 9 Kpa, które miałoby wpływ na wynik sprawy Należy mieć na uwadze, że zakres materiału dowodowego możliwego do uzyskania jest zależny od sposobu układania przez skarżącego biegu swych interesów. Organy celne przeprowadziły postępowanie wyjaśniające zarówno od strony importera
Dopóki granice swobodnej oceny dowodów nie zostaną przez organ orzekający przekroczone Sąd nie ma podstaw do podważania dokonanych w ten sposób ustaleń.
Nie każdy błąd organów administracji, polegający na niewłaściwym zastosowaniu prawa, można uznać za decydujący dla obciążenia jego powstaniem strony postępowania administracyjnego i zezwalający na wyciągnięcie z tego konsekwencji, w postaci dopuszczalności uczynienia użytku z art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa. W szczególności nie jest dopuszczalne obarczanie obywateli ryzykiem błędnej oceny okoliczności, decydujących
Organ odwoławczy, jeżeli ma wątpliwości co do faktu czy ujawniona faktura została anulowana a zapłacona kwota stosownie rozliczona, winien przeprowadzić stosowne postępowanie wyjaśniające w drodze pomocy prawnej u eksportera.
Korzystający ze składu celnego jest odpowiedzialny za wykonywanie obowiązków wynikających z objęcia towarów procedurą składu celnego /art. 109 Kodeksu celnego/ a także jest dłużnikiem z tytułu zobowiązania do wykonania obowiązków wynikających z czasowego składowania towarów lub wynikających ze stosowania procedury celnej, którą towar został objęty /art. 211 par. 3 pkt 4 Kodeksu celnego/. Przepisy te
Za badania i analizy mające na celu sprawdzenie parametrów sprowadzonych z zagranicy towarów płaci podmiot, który zgłosił je do obrotu na terenie Polski.
Szczególną formą reprezentacji podmiotu dokonującego obrotu towarowego z zagranicą przez spółkę jako agencję celną jest w świetle przepisów kodeksu celnego przedstawicielstwo /art. 253 - 256 kodeksu celnego/. Z art. 256 par. 2 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./ wynika, że czynności przed organami celnymi może dokonywać wyłącznie upoważniony pracownik agencji
1. Płatności na rzecz zagranicznego kontrahenta, wynikające z ujawnionych faktur podlegają doliczeniu do wartości transakcyjnej towarów. Jednakże podstawę prawną ich doliczenia stanowi nie art. 30c ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 19 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ jak błędnie przyjął to organ odwoławczy w zaskarżonej decyzji, lecz art. 26 ust. 8 ustawy - Prawo celne w myśl
Wobec stwierdzenia wadliwości procesowej organów /naruszenie art. 77 i art. 80 Kpa/ tj. braku określonych ustaleń faktycznych w zakresie podstaw do sklasyfikowania sprowadzonego towaru jako pojazdu kompletnego według zasad określonych w regule 2/a/. Ogólnych Reguł Interpretacji Nomenklatury Scalonej, Sąd uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji.
