Wyrok NSA z dnia 31 marca 2000 r., sygn. V SA 2268/99

Prawo celne, będąc dziedziną objętą obowiązkiem harmonizacji z prawem wspólnotowym wymaga przy wykładni - metod i kryteriów, przy użyciu których rezultaty dokonanej wykładni nie będą sprzeczne z acquis communautaire /dorobek wspólnotowy/ i które będą zbliżały instytucje polskiego prawa celnego do prawa europejskiego.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi "S." Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 22 września 1999 r. (...) w przedmiocie opłaty manipulacyjnej dodatkowej uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Dyrektora Urzędu Celnego z dnia 4 września 1998 r. (...); (...).

UZASADNIENIE

Prezes Głównego Urzędu Ceł decyzją z dnia 22.09.1999 r. (...) utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Celnego w W. z dnia 15.03.1999 r. (...), którą wymierzono Spółce z o.o. "S." opłatę manipulacyjną dodatkową za wykonywanie czynności służbowych poza siedzibą urzędu celnego w łącznej kwocie 480 zł.

Jako podstawę prawną powyższego rozstrzygnięcia powołano art. 233 par. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ w zw. z art. 262 oraz art. 275 par. 4 pkt 5 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./ oraz par. 7 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 listopada 1997 r. w sprawie opłat pobieranych przez organy celne /Dz.U. nr 139 poz. 937 ze zm./ w zw. z par. 2 rozporządzenia z dnia 16 kwietnia 1999 r. /Dz.U. nr 38 poz. 366/.

W uzasadnieniu powyższej decyzji podano, że w dniu 15.03.1999 r. na terenie siedziby "S." ul. G. 228 w W. wykonywane były czynności służbowe przez funkcjonariuszy celnych. W związku z powyższym, Dyrektor Urzędu Celnego wymierzył opłatę manipulacyjną dodatkową.