Wyrok NSA z dnia 6 marca 2000 r., sygn. I SA/Ka 1467/98

Nie można zarzucić organom celnym błędu /dowolności/ w ocenie materiału dowodowego, gdy twierdzą, że nie ma dowodów potwierdzających oświadczenia skarżącego o łączącej go z niemiecką firmą "P." umowie o świadczenie usług marketingowych, że nie ma też dowodów na to, iż usługi te były w rzeczywistości świadczone, a kwoty wynikające z ujawnionych faktur są za nie zapłatą. Przede wszystkim podkreślić trzeba, że faktów tych nie potwierdzają wyniki czynności podjętych w tej firmie przez Urząd Ścigania Przestępstw Celnych w Berlinie, co więcej -wynika z nich, że kontrahent niemiecki przyznał, iż faktury "marketingowe" wystawione zostały w ramach rozbijania wartości towaru na dwie faktury, a mechanizm ten zastosowano na polecenie polskiego klienta. W świetle tych ustaleń zakwestionowanie zapisu ujawnionych faktur, który ma świadczyć o tytule wymienionych w nich płatności, jest w pełni uzasadnione, a twierdzenia skarżącego o zawarciu ustnej umowy, przy braku jakichkolwiek dowodów, należy uznać za niewiarygodne. Trudno bowiem przyjąć w świetle zasad doświadczenia życiowego, że skarżący przekazał niemieckiemu kontrahentowi 276.991,44 USD poprzestając na ustnych uzgodnieniach, bez udokumentowania, za co konkretnie zapłata jest dokonywana. W tak dokonanej ocenie materiału dowodowego Sąd nie dopatruje się przekroczenia granic swobodnej oceny dowodów wynikającej z art. 80 Kpa.

Dopóki granice swobodnej oceny dowodów nie zostaną przez organ orzekający przekroczone Sąd nie ma podstaw do podważania dokonanych w ten sposób ustaleń.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu przy udziale - sprawy ze skargi Arkadiusza M. - właściciela Firmy Produkcyjno-Handlowej "B.-C." w K. na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 14 lipca 1998 r. (...) w przedmiocie wymiaru należności celnych - oddala skargę.

UZASADNIENIE

Decyzją zawartą w jednolitym dokumencie SAD Dyrektor Urzędu Celnego w K. dopuścił do obrotu na polskim obszarze celnym wiórki kokosowe sprowadzone do kraju przez A.M. Wymiaru należności celnych od tego towaru organ I instancji dokonał na podstawie faktury wystawionej przez niemiecka firmę "P." z Berlina.