Nieudzielenie powódce głosu przed zamknięciem rozprawy nie skutkowało pozbawieniem powódki możności obrony jej praw. Ta przesłanka ustawowa określona w art. 379 pkt 5 k.p.c. rozumiana jest bowiem jako pozbawienie strony całkowitej możliwości podejmowania czynności procesowych zmierzających do uzyskania ochrony prawnej w następstwie niemożliwości wzięcia udziału i nie brania udziału w postępowaniu lub
Zaprzeczenie przez pozwaną roszczeniom powódki, które mogło skłonić ją do niewystępowania z powództwem o naprawienie szkody i w konsekwencji doprowadzić do przedawnienia roszczenia, nie może stanowić wystarczającej przesłanki dla odstąpienia od zasądzenia kosztów sądowych [art. 102 k.p.c.].
Nienależyte wykonanie obowiązków procesowych przez adwokata ustanowionego z urzędu nie może stanowić podstawy wznowienia postępowania, polegającej na pozbawieniu strony możności działania (art. 401 pkt 2 k.p.c.).
W sprawie o zwrot świadczenia z ubezpieczenia społecznego podstawę zasądzenia opłaty za czynności adwokackie powinny stanowić stawki przewidziane w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie... dla spraw z zakresu ubezpieczenia społecznego.
Stosując art. 102 k.p.c. sąd nie może powołać się jedynie na ustawowe sformułowanie o istnieniu szczególnie uzasadnionych wypadków, powinien tę szczególność sytuacji strony zidentyfikować i zindywidualizować, odnosząc ją do różnych konkretnych okoliczności, stanów i zdarzeń strony przegrywającej spór, jeżeli sytuacja ta jest mu znana.
Art. 102 k.p.c. proklamując zasadę słuszności, będącą odstępstwem od zasady odpowiedzialności za wynik procesu, jest rozwiązaniem szczególnym, niepodlegającym wykładni rozszerzającej, wykluczającym stosowanie wszelkich uogólnień, wymagającym do swojego zastosowania wystąpienia wyjątkowych okoliczności. Przepis ten nie konkretyzuje pojęcia „wypadków szczególnie uzasadnionych”, pozostawiając ich kwalifikację
Orzeczenia Sądu Najwyższego - w tym postanowienia w przedmiocie odmowy przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania - jako wydane przez najwyższy organ sądowy nie podlegają dalszemu zaskarżeniu. Zażalenie nie przysługuje ani na postanowienie Sądu Najwyższego o odrzuceniu skargi kasacyjnej - poprzednio kasacji, ani na postanowienie Sądu Najwyższego o odmowie przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
Powagę rzeczy osądzonej [art. 366 k.p.c.] ma w zasadzie tylko rozstrzygnięcie zawarte w sentencji wyroku, a nie uzasadnienie. Jeżeli jednak sentencja wyroku nie zawiera wyraźnych granic rozstrzygnięcia, aby ustalić granice powagi rzeczy osądzonej należy w pierwszej kolejności dokonać wykładni wyroku. Następnie trzeba posłużyć się treścią uzasadnienia, a jeśli nie zostało ono sporządzone, sąd orzekający
1. Koszty egzekucyjne związane z czynnościami komornika w egzekucji z nieruchomości podlegają uwzględnieniu przy podziale sumy uzyskanej z egzekucji na podstawie postanowienia komornika ustalającego ich wysokość, (art. 770 k.p.c.);
Zakończenie postępowania w rozumieniu art. 5982 § 2 k.p.c. dotyczy jego fazy rozstrzygającej.
Zobowiązania dłużnika alimentacyjnego wobec Zakład Ubezpieczeń Społecznych z tytułu wypłaty świadczeń z funduszu alimentacyjnego Zakład realizuje przez przystąpienie do postępowania dotyczącego egzekucji świadczeń alimentacyjnych.
1. Odstąpienie od umowy o roboty budowlane nie musi prowadzić do upadku zawartych w tej umowie postanowień regulujących karę umowną. 2. Dokonanie przez sąd ustaleń faktycznych na podstawie wskazanych przez stronę (a także dopuszczonych z urzędu) dowodów, które nie zostały w formalny sposób dopuszczone i przeprowadzone na rozprawie, narusza ogólne reguły postępowania w zakresie bezpośredniości, jawności
W wypadku współuczestnictwa formalnego kilku pozwanych w sporze o dopuszczalności skargi kasacyjnej decyduje wartość przedmiotu zaskarżenia każdego z połączonych formalnie powództw przeciwko każdemu z pozwanych. Innymi słowy, o wartości przedmiotu zaskarżenia nie decyduje suma poszczególnych przedmiotów zaskarżenia, ale wartość każdego z nich z osobna.
Niedochowanie przez sąd ustanowionych przez ustawę wymagań chroniących prawo do obrony swoich praw przez uczestnika postępowania, który nie zaskarżył orzeczenia uznając, że dostatecznie realizują one jego interes prawny, nie może być wykorzystywane jako podstawa jego zaskarżenia przez innego uczestnika, dla którego orzeczenie to okazało się niekorzystne.
Art. 180 § 1 pkt 1 k.p.c. nie uzależnia podjęcia postępowania zawieszonego z powodu śmierci strony od udowodnienia przymiotu następcy prawnego postanowieniem o stwierdzeniu nabycia spadku. Wymaganie przewidziane w tym przepisie jest spełnione także wtedy, gdy przeciwnik procesowy zmarłej strony lub uczestnika postępowania - w sytuacji, w której przejście praw nie następuje na podstawie ustaw szczególnych
Do okoliczności uzasadniających zastosowanie art. 102 k.p.c. zalicza się np. precedensowy charakter rozpoznawanej sprawy, subiektywne i usprawiedliwione przekonanie strony o słuszności swego stanowiska, które w ostatecznym wyniku nie mogło być uwzględnione oraz trudną sytuację życiową i materialną strony przegrywającej, która uniemożliwia jej pokrycie kosztów należnych przeciwnikowi. Art. 102 k.p.c
W postępowaniu kasacyjnym, mimo przymusu adwokacko-radcowskiego, na Sądzie Apelacyjnym nie spoczywa żaden ustawowy obowiązek ustanowienia dla strony pełnomocnika z urzędu, tylko dlatego, że korzystał on z takiego pełnomocnika w postępowaniu przed sądem pierwszej i drugiej instancji.
Nieprzedstawienie przez wierzyciela oryginałów lub prawidłowo poświadczonych odpisów oświadczeń dłużników o poddaniu się egzekucji, a także oryginału lub poświadczonego odpisu umowy kredytowej nie pozwala ocenić, czy spełnione zostały przesłanki warunkujące nadanie bankowemu tytułowi egzekucyjnemu klauzuli wykonalności. Braki te uniemożliwiają uwzględnienie wniosku. Oznacza to, że nie został spełniony
Sąd Okręgowy, orzekając wprost o odrzuceniu wniosku, bez odniesienia się do zaskarżonego postanowienia oraz poprzedzającego go postępowania dotkniętego nieważnością, naruszył przepisy art. 386 § 2 i 3 w związku z art. 13 § 2 k.p.c.
Odmowa zwolnienia uczestniczki od kosztów sądowych nie budzi zastrzeżeń świetle art. 102 i 109 ust 2 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych. Warto bowiem podkreślić, że uczestniczka sama z własnych środków opłaciła pełnomocnika oraz uiściła opłatę od zażalenia.
W odniesieniu do żądania zawieszenia postępowania w sprawie do czasu zakończenia postępowania administracyjnego stanowiska uczestników były sprzeczne. Podejmując obronę swojego stanowiska uczestniczka postępowania miała prawo złożyć odpowiedź na zażalenie na postanowienie odmawiające zawieszenia postępowania i przedstawić własne argumenty, a związane z tym koszty ocenić należało jako koszty celowe.
Obowiązkiem pracodawcy jako płatnika jest nie tylko dokonywanie potrąceń ustawowych z wynagrodzenia pracownika, ale również tych, które wynikają z działań komorniczych i administracyjnych. Aby prawidłowo dokonywać egzekucji i potrąceń z wynagrodzenia za pracę, należy pamiętać o ochronie, jaką to wynagrodzenie jest objęte przez przepisy Kodeksu pracy.
