Wyrok WSA w Warszawie z dnia 12 października 2022 r., sygn. I SA/Wa 2261/21
Gdyby ustawodawca zamierzał przesądzić o nieważności postanowień umownych, których abuzywność została stwierdzona, nie ustanawiałby w przepisie art. 3851 § 1 k.c. specyficznej sankcji prawa UE - braku związania umową, identyfikowaną najczęściej z bezskutecznością.
1. Spełnienie świadczenia pieniężnego przez upadłego na rzecz wierzyciela, które stało się bezskuteczne wobec masy upadłości z mocy prawa, powoduje, iż w istocie w relacji względnej na linii upadły (masa upadłości) a wierzyciele upadłego, w tym oczywiście wierzyciel, na rzecz którego dokonano zapłaty, świadczenie nie zostało spełnione a wierzytelność nie wygasła. Nowa sytuacja charakteryzuje się tym
1. Jednostka samorządu terytorialnego, która nie wypłaciła beneficjentowi dotacji oświatowej kwoty dotacji w pełnej, należnej mu wysokości, po upływie roku, na który dotacja została przyznana, ponosi względem beneficjenta dotacji odpowiedzialność odszkodowawczą; źródłem tej odpowiedzialności jest art. 417 § 1 k.c. 2. Poza tym niedopuszczalne jest kreowanie podstawy prawnej roszczeń odszkodowawczych
Odpowiedzialność, o której mowa w art. 129 p.o.ś. jest absolutna. Przepis ten ma charakter wyjątku od ogólnych przepisów o odpowiedzialności cywilnej zawartych w kodeksie cywilnym, podlega więc wykładni ścisłej.
W sytuacji, gdy zgoda na sprzedaż akcji imiennych została udzielona przez zarząd spółki zgodnie z dotychczasową praktyką, nawet bez formalnego podjęcia uchwały, a sprzedaż akcji nastąpiła na warunkach wcześniej ustalonych z nabywcą, oświadczenie woli sprzedaży złożone przez akcjonariusza jest skuteczne, a późniejsze uchylenie się od skutków tego oświadczenia przez sprzedającego, który nie działał pod
Sprostowanie stanowi szczególny mechanizm prawa prasowego pozwalający opinii publicznej na zapoznanie się ze stanowiskiem drugiej strony sporu, umożliwiając zainteresowanemu zajęcie własnego stanowiska i przedstawienie swojej wersji wydarzeń oraz zapoznanie z nią opinii publicznej, za pośrednictwem tego samego środka przekazu, w którym ukazały się uprzednio informacje jego dotyczące i wpływające na
Orzeczenie sądu wydane na podstawie art. 527 i n. k.c. powinno określać, stosownie do charakteru czynności fraudacyjnej, sposób, w jaki ma dojść do usunięcia wobec wierzyciela skutków tej czynności, dokonanej między dłużnikiem a osobą trzecią. Jeżeli przedmiotem takiej czynności była rzecz, która wyszła z majątku dłużnika, to usunięcie skutków czynności fraudacyjnej musi polegać na przyzwoleniu na