USTAWA z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rozpoznawaniu przez sądy spraw z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych

Wersja: aktualna |  Dziennik Ustaw rok 1985 nr 20 poz. 85 z 1985-05-04

Wyrok NSA z dnia 27 września 1985 r., sygn. SA/Wr 189/85

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1985

1. Samowolne rozpoczęcie urlopu wypoczynkowego przez pracownika z równoczesnym ujawnieniem zamiaru zerwania więzi prawnej łączącej go z zakładem pracy jest porzuceniem pracy /art. 64 par. 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy - Dz.U. nr 24 poz. 141 ze zm./ i powoduje wygaśnięcie umowy o pracę. 2. Urzędnik państwowy, który rozpoczął urlop wypoczynkowy mimo cofnięcia uprzednio wyrażonej zgody

ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 28 lipca 1986 r. w sprawie zasad wynagradzania oraz szczególnych uprawnień osób biorących udział w wyprawach polarnych prowadzonych i organizowanych przez Polską Akademię Nauk

Wersja: archiwalna |  Dziennik Ustaw rok 1986 nr 33 poz. 159 z 1986-09-17

Uchwała SN z dnia 2 października 1986 r., sygn. III PZP 57/86

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1986

Sprawy o roszczenia ze stosunku członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej nie podlegają rozpoznaniu przez sąd pracy, chyba że chodzi o roszczenia, do których z mocy odrębnych przepisów stosuje się przepisy prawa pracy. Sprawy te rozpoznawane są przez sąd cywilny w postępowaniu zwykłym określonym przepisami kodeksu postępowania cywilnego. 2. Rozpoznanie w pierwszej instancji sprawy z zakresu

Wyrok NSA z dnia 29 grudnia 1986 r., sygn. II SA 1183/86

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1986

Ocena zasadności cofnięcia upoważnienia do załatwiania spraw tajnych nie podlega kontroli organów rozpatrujących spory pracownicze, aktualność tej tezy zawartej w IV uchwale Pełnego Składu Izby Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Najwyższego z dnia 27 czerwca 1985 r. w sprawie wytycznych dotyczących wykładni art. 45 Kodeksu pracy i praktyki sądowego stosowania tego przepisu w zakresie zasadności wypowiedzenia

Wyrok NSA z dnia 26 stycznia 1987 r., sygn. II SA 2332/86

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1987

1. Art. 23 par. 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy /Dz.U. nr 24 poz. 141 ze zm./ wyraża ogólną zasadę odnoszącą się do wszystkich rodzajów stosunku pracy, że czynności prawnych w zakresie stosunku pracy dokonuje w imieniu zakładu pracy jego kierownik lub inny upoważniony do tego pracownik. Tezę taką potwierdza zamieszczenie powyższego przepisu w rozdziale I "przepisy ogólne" Działu Drugiego

Wyrok NSA z dnia 26 października 1987 r., sygn. I SA 100/87

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1987

Wyrok NSA z dnia 11 grudnia 1987 r., sygn. I SA 1163/87

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1987

W świetle przepisu 1 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych /Dz.U. nr 65 poz. 294/ dla uznania choroby za chorobę zawodową niezbędne jest: 1) wymienienie choroby w wykazie chorób zawodowych, 2) stwierdzenie ścisłego związku przyczynowego między powstaniem schorzenia, a warunkami pracy osoby ubiegającej się o stwierdzenie u niej choroby zawodowej

Wyrok SN z dnia 10 lutego 1988 r., sygn. III PZP 4/88

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1988

1. Cele urlopu wypoczynkowego i urlopu zdrowotnego są w rzeczywistości zbieżne: regeneracja sił pracownika. 2. Nie można z dwóch urlopów korzystać równocześnie w tym samym okresie czasu. Oczywiście zaś "zdublowanie" uprawnień pracownika do płatnych urlopów w tym samym okresie czasu nie może prowadzić do "zdublowania" uprawnień pracownika do wynagrodzenia za ten sam okres czasu, w którym pracownik przybywając

Wyrok NSA z dnia 5 maja 1988 r., sygn. II SA 1719/87

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1988

Z brzmienia art. XII par. 1 i 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. przepisy wprowadzające kodeks pracy /Dz.U. nr 24 poz. 142/, wynika, że godziny otwierania i zamykania placówek handlu detalicznego, zakładów gastronomicznych i zakładów usługowych nie są regulowane decyzjami administracyjnymi w rozumieniu art. 104 Kpa; czas pracy tych placówek i zakładów określony jest w formie przepisów powszechnie obowiązujących

Uchwała Składu 7 Sędziów SN z dnia 17 czerwca 1988 r., sygn. III PZP 15/88

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1988

Wyrównanie nagrody jubileuszowej przewidziane na podstawie art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. o zasadach tworzenia zakładowych systemów wynagradzania (Dz.U. nr 5, poz. 25) w porozumieniu o wprowadzeniu zakładowego systemu wynagradzania przysługuje pracownikowi, który po wejściu w życie tego porozumienia nabył prawo do nagrody, jeżeli przed tą datą przysługiwała mu już jakakolwiek nagroda

Uchwała SN z dnia 26 lipca 1988 r., sygn. III PZP 28/88

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1988

Zawarcie ugody sądowej, w której strony przekształciły rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika na rozwiązanie umowy o pracę na mocy porozumienia stron, nie niweczy okoliczności stanowiących przyczynę rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia. Okoliczności te podlegają rozważeniu przy ocenie uprawnień pracownika do premii.

Uchwała składu 7 Sędziów SN z dnia 28 lipca 1988 r., sygn. III PZP 18/88

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1988

Do rozpatrywania sporów dotyczących wygaśnięcia stosunku pracy pracownika naukowo-dydaktycznego, nawiązanego na podstawie mianowania, właściwe są sądy pracy także wtedy, gdy wygaśnięcie stosunku pracy nastąpiło w razie porzucenia pracy.

Wyrok SN z dnia 13 września 1988 r., sygn. I PRN 30/88

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1988

Pracownik, który pomimo ustalonego prawa do renty inwalidzkiej podejmuje wykonywanie zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy, uzyskuje wszystkie uprawnienia związane ze stosunkiem pracy i traci status rencisty, jeżeli na skutek zatrudnienia jego prawo do renty ulega zawieszeniu. Gdy więc rozwiąże stosunek pracy – co powoduje ustanie zawieszenia prawa do renty i wznowienie jej wypłaty – uzyskuje

Uchwała Składu 7 Sędziów SN z dnia 19 października 1988 r., sygn. III PZP 10/88

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1988

Pracownicy przedsiębiorstw budowlano-montażowych, wykonywujący pracę na budowach zlokalizowanych poza miejscowością stanowiącą siedzibę zakładu pracy i dojeżdżający do tej pracy oraz powracający z niej codziennie do miejsca zamieszkania, nie mają prawa do diet przewidzianych w uchwale nr 90 Rady Ministrów z dnia 27 kwietnia 1973 r. w sprawie diet i innych należności służbowych na obszarze kraju (j.t

Uchwała Składu 7 Sędziów SN z dnia 21 listopada 1988 r., sygn. III PZP 35/88

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1988

W zakładach pracy, w których wprowadzono zakładowe systemy wynagradzania, o wynagrodzeniu radców prawnych z tytułu zastępstwa sądowego i arbitrażowego decyduje treść porozumienia zawartego na podstawie przepisów ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. o zasadach tworzenia zakładowych systemów wynagradzania (j.t. Dz.U. z 1988 r. nr 28, poz. 196).

Uchwała Pełnego Składu SN z dnia 30 listopada 1988 r., sygn. III PZP 33/88

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1988

Przy ustaleniu uprawnień urlopowych z tytułu podjęcia dodatkowego zatrudnienia pracownika wlicza się okresy zatrudnienia podstawowego, jeżeli zatrudnienie to ustało, chyba że zachodzą przesłanki wyłączające określone w art. 156 lub 157 k.p.

Wyrok SN z dnia 16 grudnia 1988 r., sygn. I PRN 53/88

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1988

Porozumienie o wprowadzeniu zakładowego systemu wynagradzania, ustalające podstawę wymiaru nagrody jubileuszowej według wynagrodzenia wypłacanego pracownikowi przed dniem wejścia w życie porozumienia, obliczonego jak ekwiwalent za urlop wypoczynkowy, jeżeli przed tym dniem nabył już prawo do nagrody jubileuszowej i tak obliczona nagroda byłaby wyższa od nagrody ustalonej na podstawie najniższego wynagrodzenia

Wyrok SN z dnia 18 stycznia 1989 r., sygn. I PRN 62/88

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1989

1. Wypowiedzenie pracownicy warunków umowy o pracę i zaproponowanie jej – po upływie okresu wypowiedzenia – zatrudnienia na podstawie umowy o pracę nakładczą nie stanowi wypowiedzenia zmieniającego, gdyż w istocie jest to wypowiedzenie umowy o pracę (definitywne). 2. Likwidacja oddziału jako jednostki organizacyjnej nie będącej zakładem pracy w rozumieniu art. 3 k.p. nie jest likwidacją zakładu pracy

Wyrok Składu 7 Sędziów SN z dnia 24 lutego 1989 r., sygn. III PRN 1/89

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1989

W sprawach materialnej odpowiedzialności pracowników wysokość szkody ustala się według cen z daty ustalenia odszkodowania, chyba że szczególne okoliczności wymagają przyjęcia za podstawę cen istniejących w innej chwili (art. 363 § 2 k.c. w związku z art. 300 k.p.). W razie wyrządzenia szkody w walucie obcej ustalenie odszkodowania następuje z reguły według średniego kursu obowiązującego w dacie ustalenia

Uchwała SN z dnia 3 marca 1989 r., sygn. III PZP 7/89

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1989

1. Rozwiązanie umowy o pracę na mocy porozumienia stron przed osiągnięciem przez pracownika wieku emerytalnego nie jest rozwiązaniem stosunku pracy w związku z przejściem na emeryturę w zakresie uprawnień pracownika do odprawy emerytalnej i nagrody jubileuszowej. 2. Do okresu pracy uprawniającego do nagrody jubileuszowej nie wlicza się okresu niezdolności pracownika do pracy z powodu choroby, przypadającego

Wyrok SN z dnia 6 kwietnia 1989 r., sygn. I PR 138/89

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1989

Umowa o pracę zawarta przez uspołeczniony zakład pracy, na podstawie której pracownik zobowiązuje się do świadczenia pracy za wynagrodzeniem na rzecz tego zakładu, polegającej na wyczynowym uprawianiu sportu w określonym przez strony klubie sportowym, nie jest sprzeczna z przepisami prawa pracy, zaś obowiązki pracownika wynikające z takiej umowy o pracę obejmują staranne wykonywanie zadań sportowych

Uchwała SN z dnia 11 kwietnia 1989 r., sygn. III PZP 11/89

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1989

Roszczenie zakładu pracy przeciwko pracownikowi zatrudnionemu na stanowisku kierownika zakładu usługowego na zryczałtowanym rozrachunku o zapłatę ryczałtu miesięcznego podlega przedawnieniu z upływem 3 lat od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne (art. 291 § 1 k.p.).

Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 17 kwietnia 1989 r. III UZP 10/89

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1989

1. Akwizytor zatrudniony na podstawie umowy o pracę w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością - osobiście wykonujący pracę - jest pracownikiem w rozumieniu art. 2 kodeksu pracy. 2. Oddział Zakładu Ubezpieczeń Społecznych nie może odmówić objęcia ubezpieczeniem społecznym osoby zgłoszonej przez zakład pracy jako pracownika po upływie 14 dni od dnia dokonania zgłoszenia.