Zasiłek z tytułu pozostawania bez pracy dla osób po urlopach wychowawczych - art. 15 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. nr 75 poz. 446 i Dz.U. 1990 nr 9 poz. 57/ - może być przyznany, jeżeli zarejestrowały się one w rejonowym biurze pracy w okresie 180 dni od ustania stosunku pracy lub ubezpieczenia społecznego z innego tytułu.
Zarejestrowanie się w Rejonowym Biurze Pracy w okresie 9 miesięcy od zakończenia urlopu wychowawczego nie powinno stanowić przeszkody do przyznania zasiłku /art. 15 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu - Dz.U. nr 75 poz. 446 ze zm./.
1. Ustawa z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. nr 75 poz. 446 ze zm./ nie uzależnia prawa do zasiłku dla bezrobotnych od sposobu rozwiązania przez osobę ubiegającą się o taki zasiłek stosunku pracy. 2. Jeżeli rozwiązanie stosunku pracy nastąpiło za wypowiedzeniem przez daną osobę lub na jej wniosek za porozumieniem stron, wyłącznie po to aby nie pracując korzystać z zasiłku dla bezrobotnych
Akt odwołania ze stanowiska kierowniczego w administracji państwowej osoby powołanej na to stanowisko nie jest decyzją administracyjną i na akt ten nie przysługuje skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Natomiast w sytuacjach, o których mowa w art. 45 ust. 2 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych w brzmieniu nadanym przez ustawę z dnia 16 czerwca 1988 r. /Dz.U. nr
Uchybienie ze strony zakładu pracy polegające na uchylaniu się od rokowań w sprawie zawarcia porozumienia, lub zaniechanie wydania regulaminu (po zasięgnięciu opinii załogi w trybie przyjętym w danym zakładzie), przewidzianych w art. 4 ustawy z 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach nawiązywania z pracownikami stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy ... (Dz.U. z 1990 r. nr 4, poz. 19
Przy zmianach w funkcjonowaniu urzędów wojewódzkich prowadzonych w trybie art. 57 ustawy z dnia 27 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej /Dz.U. nr. 21 poz. 123/ nie przysługuje szczególna ochrona stosunku pracy pracowników przebywających na urlopach wychowawczych.
W znowelizowanym art. 15 ust. 5 pkt 3 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. nr 75 poz. 446 ze zm./ przy określaniu wysokości zasiłków wymieniono - osobną grupę "absolwentów szkół ogólnokształcących" uprawnionych także do zasiłków dla bezrobotnych. Oznacza to, że spełnienie warunku wcześniejszego zatrudnienia nie egzekwuje się także od absolwentów tych szkół bez względu na system kształcenia
Skarga /byłego/ wójta na uchwałę rady gminy w przedmiocie odwołania go ze stanowiska wójta nie jest skargą, o jakiej mowa w art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, z uwagi na treść art. 31 ust. 2 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 21 poz. 124 ze zm./, stwierdzającego, że "spory ze stosunku pracy pracowników
Artykuł 57 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej /Dz.U. nr 21 poz. 123/ nie może być wykorzystywany jako podstawa do przeprowadzenia generalnej weryfikacji wszystkich pracowników urzędu wojewódzkiego w drodze rozwiązania z nimi stosunku pracy i następnie mianowania na nowo niektórych z nich na określone stanowiska.
Sąd nie ma uprawnień do wkraczania w kwestię oceny pracy poszczególnych pracowników i doboru osób przewidzianych do rozwiązania stosunku pracy.
Przyznanie prawa do zasiłku dla bezrobotnych na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. nr 75 poz. 446 ze zm./ w brzmieniu nadanym art. 1 ustawy z dnia 27 lipca 1990 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu /Dz.U. nr 56 poz. 323/ - pozostaje w ścisłym związku z ustaniem przyczyn określonych tym przepisem, a w związku z tym termin do rejestracji w przypadkach określonych
Ustawową konsekwencją utraty prawa do zasiłku dla bezrobotnych jest utrata prawa do świadczeń zakładów społecznych służby zdrowia stosownie do art. 15 ust. 7 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. nr 75 poz. 446 ze zm./. Nie oznacza to jednak zakazu korzystania z tego rodzaju świadczeń w wypadku, gdy podstawą do ich przyznania dla bezrobotnego nie pobierającego zasiłku stanowi inny
1. Omówione w art. 15 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. nr 75 poz. 446 ze zm./ odstępstwo dotyczy przypadków, gdy rozwiązanie stosunku pracy nastąpiło bezpośrednio po zakończeniu urlopu wychowawczego, to jest gdy w okresie pomiędzy zakończeniem urlopu wychowawczego i zarejestrowaniem się w Rejonowym Biurze Pracy osoba ubiegająca się o zasiłek nie pozostawała w stosunku
Brak wyraźnej zgody pracownika na udzielenie mu urlopu zaległego w okresie wypowiedzenia nie rodzi automatycznie po jego stronie rozszerzenia o ekwiwalent za niewykorzystany urlop, gdyż konieczne jest przeprowadzenie przez niego dowodu, że mimo nieświadczenia pracy i pobierania wynagrodzenia w okresie wypowiedzenia, traktowanego przez zakład pracy jako faza równoczesnego korzystania z urlopu wypoczynkowego
Prawo do zasiłku przysługujące małżonkowi bezrobotnego na podstawie art. 15 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. nr 75 poz. 446 ze zm./ w brzmieniu nadanym przez art. 1 ustawy z dnia 27 lipca 1990 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu /Dz.U. nr 56 poz. 323/ winno być realizowane zarówno w sytuacji gdy jego współmałżonek pobiera zasiłek na podstawie art. 15 ust. 1 pkt 2 ustawy
Nauczycielowi nie przysługuje roszczenie odszkodowawcze na podstawie przepisów o czynach niedozwolonych za czas pozostawania bez pracy jako uzupełnienie przyznanych mu świadczeń majątkowych z mocy przepisów kodeksu pracy, przewidujących roszczenia z tytułu wadliwego rozwiązania stosunku pracy przez zakład pracy.
Okres służby wojskowej należy uznać za okoliczność bądź zdarzenie zawieszające na czas jej trwania bieg terminu 12 miesięcy, podczas którego osoby po ukończeniu szkoły wyższej lub zawodowej uznawane są za absolwentów w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 11 i 12 w związku z art. 15 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. nr 75 poz. 446 ze zm./.
1. Skoro regulamin przyznawania premii motywacyjnej nie precyzuje szczegółowych i sprawdzalnych kryteriów ustalania jej wysokości, to pracownik nie może w postępowaniu sądowym skutecznie podważać oceny pracodawcy co do wysokości tej premii, gdyż ma ona w istocie charakter nagrody 2. Za normalne wykonywanie pracy należy uznać wykonywanie pracy również w zwiększonym wysiłku w okresie zastępowania osoby
Mianowany urzędnik państwowy - w razie zwolnienia z pracy - otrzymuje do czasu podjęcia nowego zatrudnienia wynagrodzenie z funduszy Skarbu Państwa /art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych - Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./, wyłączające uprawnienie do zasiłku z Funduszu Pracy, przewidziane w ustawie z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. nr 75
Refundacją kosztów przewidzianą w art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. nr 75 poz. 446 ze zm./ może być objęte każde nowe miejsce pracy, na którym zatrudniono inwalidę skierowanego przez organ do spraw zatrudnienia.
Pracownik zatrudniony na czas określony może dochodzić roszczeń przewidzianych ustawą z 24 maja 1989 r. o przywróceniu praw pracowniczych osobom pozbawionym zatrudnienia za działalność związkową, samorządową, przekonania polityczne i religijne (Dz.U. art. 32, poz. 172 i Dz.U. nr 64, poz. 391). Upływ czasu, na jaki została zawarta umowa o pracę, który nastąpił przed wytoczeniem powództwa, nie może być
1. W świetle przepisów ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./ zasadą jest, że poza trwałą utratą zdolności fizycznej lub psychicznej do pracy na zajmowanym stanowisku oraz nabyciem prawa do emerytury, we wszystkich innych wypadkach umożliwiających rozwiązanie stosunku pracy za wypowiedzeniem z pracownikiem mianowanym, kierownik urzędu przed
Kierownik zakładu pracy podejmując decyzję o rozwiązaniu umowy o pracę nakładczą na podstawie § 6 ust. 1 pkt 3a rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 31 grudnia 1975 r. w sprawie uprawnień pracowniczych osób wykonujących pracę nakładczą (Dz.U. nr 3, poz. 19 ze zm.) nie ma obowiązku zasięgnięcia opinii zakładowej organizacji związkowej.
Brak biegłej znajomości przynajmniej jednego języka zachodnio-europejskiego u osoby zajmującej stanowisko dyrektora departamentu współpracującego z instytucjami Rady Europy może stanowić ważną przyczynę rozwiązania z nią stosunku pracy na podstawie art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o rozwiązywaniu stosunku pracy z pracownikami państwowymi mianowanymi w urzędach naczelnych i centralnych organów
