Wyrok SN z dnia 21 lutego 1991 r., sygn. I PR 438/90

Pracownik zatrudniony na czas określony może dochodzić roszczeń przewidzianych ustawą z 24 maja 1989 r. o przywróceniu praw pracowniczych osobom pozbawionym zatrudnienia za działalność związkową, samorządową, przekonania polityczne i religijne (Dz.U. art. 32, poz. 172 i Dz.U. nr 64, poz. 391). Upływ czasu, na jaki została zawarta umowa o pracę, który nastąpił przed wytoczeniem powództwa, nie może być wyłączną przyczyną jego oddalenia.

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu sprawy z powództwa Zofii A. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. o ponowne nawiązanie stosunku pracy na skutek rewizji powódki od wyroku Sądu Wojewódzkiego – Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Szczecinie z dnia 24 sierpnia 1990 r. V P 101/90 – zaskarżony wyrok uchylił i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Wojewódzkiemu – Sądowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Szczecinie.