W ocenie, czy organ podatkowy przyczynił się do powstania przesłanki uchylenia decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego, kluczowe jest zbadanie wszystkich okoliczności prowadzących do przedawnienia zobowiązania, a nie tylko samo stwierdzenie przedawnienia jako obiektywnej przesłanki uchylenia.
Odpowiedzialność członka zarządu za zaległości podatkowe spółki nie zależy od tego, czy osoba ta faktycznie zarządzała spółką, lecz wynika z samego faktu pełnienia funkcji w zarządzie.
W ramach wydawania interpretacji indywidualnej organ podatkowy jest zobligowany do przedstawienia oceny stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny, zgodnie z art. 14c § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej. Uchylenie interpretacji indywidualnej przez Sąd I instancji z uwagi na powściągliwość uzasadnienia prawnego jest nieuzasadnione, jeśli mimo zwięzłości uzasadnienie zawiera wystarczające
Dopuszczalne jest wydanie w jednej dacie zarówno decyzji nieostatecznej oraz postanowienia o nadaniu tej decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności. Aby jednak akty te weszły do obrotu prawnego i wywołały określone w nich skutki prawne, muszą zostać doręczone stronie postępowania. Dopiero ich doręczenie pozwala na egzekucję obowiązków wynikających z decyzji, w tym stosowanie środków egzekucyjnych.
Niezbędne jest przeprowadzenie kompleksowej i rzetelnej oceny całego zgromadzonego materiału dowodowego w sprawie podatkowej, gdyż pominięcie istotnych dla sprawy dowodów oraz niewłaściwa interpretacja zebranego materiału mogą prowadzić do błędnego ustalenia udziału podmiotu w procederze wyłudzania podatku VAT i skutkować niesłusznym uniewinnieniem lub błędnym skazaniem danego podmiotu.
W postępowaniu o wydanie interpretacji indywidualnej podatnik ma prawo oczekiwać od organu podatkowego oceny swojego stanowiska w kwestii przyporządkowania świadczonych usług do właściwej kategorii PKWiU bez konieczności samodzielnego klasyfikowania tych usług; organ podatkowy nie może przerzucać na podatnika ciężaru kluczowej kwestii klasyfikacji dla celów podatkowych, od której zależy sposób opodatkowania
Należyte uzasadnienie postanowienia o przedłużeniu terminu zwrotu podatku VAT stanowi istotną gwarancję ochrony praw podatnika i musi precyzyjnie wskazywać na konkretne okoliczności faktyczne wzbudzające uzasadnione wątpliwości organu podatkowego co do zasadności zwrotu; ogólnikowe odwoływanie się do prowadzonych kontroli lub nieokreślonych powiązań kapitałowych kontrahentów, bez szczegółowego wyjaśnienia
W przypadku, gdy przedsiębiorca uczestniczy w łańcuchu transakcji, którego etap jest wykorzystywany do oszustwa podatkowego dotyczącego podatku od towarów i usług, i jednocześnie podatnik ten świadomie uczestniczy w tym procederze, nie przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego, a wykazywane przez niego transakcje dokumentujące oszustwo podatkowe nie stanowią podstawy do obniżenia podatku
W postępowaniu dotyczącym odliczenia podatku naliczonego w kontekście udziału w karuzeli podatkowej, kluczowa jest wszechstronna i dokładna analiza materiału dowodowego w kontekście zasad logiki i doświadczenia życiowego. Świadomy udział podmiotu w oszustwie podatkowym, nawet jeśli pełni on rolę bufora lub brokera w łańcuchu dostaw, pozbawia go prawa do odliczenia podatku naliczonego.
Zapłata zobowiązania podatkowego przez podmiot trzeci, w sytuacji gdy z przyczyn obiektywnych podatnik nie mógł dokonać płatności z własnego rachunku bankowego, nie stanowi rażącego naruszenia prawa, jeśli doprowadzi do skutku pożądanego z punktu widzenia ustaw podatkowych, tj. wpłynięcia środków na rachunek organu podatkowego na pokrycie zobowiązania podatkowego. W takich okolicznościach stwierdzenie
W kontekście sankcji podatkowych zastosowanych dla podatnika, który niesłusznie skorzystał z prawa do zwrotu VAT, obligatoryjność i niemożność miarkowania kary bez rozróżnienia okoliczności naruszenia, naruszałoby art. 273 dyrektywy Rady 2006/112/WE oraz zasadę proporcjonalności prawa Unii Europejskiej, które wymaga indywidualnej oceny każdego przypadku przy nakładaniu sankcji finansowych w celu zapobiegania
W procesie decyzyjnym dotyczącym umorzenia zaległości podatkowych organ podatkowy musi dokonać pełnej i wszechstronnej analizy sytuacji faktycznej, uwzględniając zarówno interes publiczny, jak i ważny interes podatnika. Błędna interpretacja pojęcia interesu publicznego, polegająca na jego automatycznym przeciwstawieniu ważnemu interesowi podatnika bez szczegółowej analizy konkretnej sytuacji, narusza
W sytuacji, gdy działalność spółki ma charakter fikcyjny, a dokumentowane przez faktury VAT transakcje nie odzwierciedlają rzeczywistej działalności gospodarczej, wspólnicy tej spółki nie mają prawa do odliczenia podatku naliczonego z tych faktur od podatku należnego, a odpowiedzialność za zobowiązania podatkowe spółki może być kierowana do każdego z byłych wspólników indywidualnie.
Prawo do odliczenia podatku naliczonego występuje tylko w przypadku, gdy faktura VAT dokumentuje rzeczywiste zdarzenia gospodarcze, a brak wiarygodnych dowodów na potwierdzenie takiego charakteru transakcji uzasadnia odmowę prawa do odliczenia.
W granicach uznania administracyjnego, organ podatkowy ma prawo do decyzji o umorzeniu (w całości lub w części) zaległości podatkowych, odsetek za zwłokę lub opłaty prolongacyjnej, jeżeli wystąpi ważny interes podatnika lub interes publiczny. Każda z tych przesłanek może samodzielnie lub łącznie stanowić podstawę do umorzenia.
Decyzja organu celnego ostatecznie określająca należności celne ma charakter przesądzający dla organów podatkowych w zakresie określenia obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług z tytułu importu towaru, a w konsekwencji ustalenia wynikające z postępowania celnego nie mogą być przedmiotem kwestionowania w postępowaniu podatkowym.
Podatnik, który nie dochowa należytej staranności w badaniu wiarygodności swoich kontrahentów i przeprowadzanych przez nich transakcji, może zostać uznanym za uczestnika oszustwa podatkowego i jako taki, pozbawiony prawa do odliczenia VAT - niezależnie od swojej rzekomej dobrej wiary i braku bezpośredniej korzyści podatkowej z oszustwa. W ocenie prawidłowości transakcji podlegającej VAT, kluczowe jest
Gmina, która realizując projekt z zakresu odnawialnych źródeł energii, współfinansowany w znacznej części ze środków europejskich, w ramach którego montuje i podpina instalacje fotowoltaiczne na budynkach oraz na gruntach mieszkańców, nie wykonuje z tego tytułu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 u.p.t.u. W konsekwencji otrzymane na ten cel dofinansowanie ze środków europejskich
Odpowiedzialność członków zarządu za zaległości podatkowe wynika z niewywiązywania się z należytej staranności i zaniedbania obowiązku złożenia wniosku o upadłość spółki w sytuacji niewypłacalności. Zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem zaistnienia zdarzenia podatkowego, a decyzje organu podatkowego mają charakter deklaratoryjny w kontekście istnienia zobowiązań podatkowych.
Formalne sprawdzenie kontrahenta bez weryfikacji faktycznego prowadzenia przez niego działalności gospodarczej oraz rzeczywistego realizowania dostaw, nie jest wystarczające do uzasadnienia prawa do odliczenia podatku VAT, zwłaszcza w sytuacji istnienia przesłanek wskazujących na fikcyjność transakcji.
Odesłanie ustawowe zawarte w art. 94 ust. 1 pkt 1 ustawy o Krajowej Administracji Skarbowej nie stanowi normatywnej podstawy stosowania art. 165b § 1 Ordynacji podatkowej w sprawie kontroli przewozu towarów, o której mowa w art. 13 ust. 1 i 2 ustawy o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi. Kontrola ta nie jest kontrolą celno-skarbową w rozumieniu
Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Osoba fizyczna nie będzie podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu zawartej umowy dzierżawy, gdy zawarcie tej umowy nie jest związane z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą. Również na gruncie podatku dochodowego
O zaliczeniu określonych form aktywności podatnika do pozarolniczej działalności gospodarczej zadecyduje nie tyle dopełnienie przez niego wymogów formalnych, związanych z podjęciem i prowadzeniem działalności gospodarczej, ile okoliczności faktyczne świadczące o tym, że jego działania miały charakter zorganizowany i ciągły oraz, że były prowadzone w celu zarobkowym we własnym imieniu, a uzyskane w
Kompetencję przyznaną organowi - na podstawie art. 45 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 508) - do przetwarzania informacji o zdarzeniach mających bezpośredni wpływ na powstanie lub wysokość niepodatkowych należności budżetowych, należy rozumieć wąsko, co oznacza, że organy nie mogą jej wykorzystywać do poszukiwania dowodów potwierdzających
