Wyrok WSA w Lublinie z dnia 23 listopada 2005 r., sygn. I SA/Lu 304/05
Nie do zaakceptowania jest w demokratycznym państwie prawnym, które urzeczywistnia zasady sprawiedliwości społecznej /art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej/, aby obciążać podatnika podatkiem w kwocie wyższej, wynikającej ze stawki podatku od towarów i usług 22 procent, a nie 7 procent, wówczas gdy tenże podatnik zastosował się do pisemnej interpretacji przepisów prawa dokonanej przez organ podatkowy
Nowa interpretacja przepisów dokonana przez organy podatkowe w trybie art. 14 par. 1 pkt 2 i par. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ nie stanowi przesłanki do wzruszenia ostatecznej decyzji w trybie wznowieniowym /art. 240 par. 1 pkt 5 Ordynacji podatkowej/.
Pytanie Podatnika dotyczy stosowania przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług, tj. wystawiania faktur z tytułu najmu lokalu. FPS 2/02, uchwała składu 7 sędziów NSA
Czy w związku ze zmianą interpretacji przez Izbę Skarbową podatnik zobligowany jest do złożenia korekty zeznania CIT-8
Istnienie albo nieistnienie przesłanek wyłączających odpowiedzialność członka zarządu na podstawie art. 116 par. 1 pkt 1 lit. "b" ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ nie ma charakteru okoliczności uzupełniającej, lecz jest okolicznością zasadniczą. W sytuacji, gdy członek zarządu wykazał bierność w postępowaniu podatkowym, nie może w postępowaniu kasacyjnym
1. Jeśli sąd administracyjny dokonuje samodzielnie ustaleń odmiennych od ustaleń organów podatkowych, to obowiązany jest wziąć pod uwagę cały materiał dowodowy znajdujący się w aktach sprawy, gdyż obliguje go do tego art. 133 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/. 2. Wielokrotne zawiadamianie podatnika o możliwości zapoznania
Odpowiedzialność osoby trzeciej, o której mowa w art. 116 par. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm. - stan prawny z 1998 r./, nie może być skierowana wobec takiej osoby, która ani faktycznie nie pełniła obowiązków członka zarządu Spółki, ani też nie miała możliwości pełnienia takich obowiązków w okresie, w którym powstały zaległości spółki.
1. Ani przepisy ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50/, jak również przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ nie przewidują następstwa prawnego wspólników w przypadku zlikwidowania osoby prawnej, jaką jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, i wykreślenia jej z rejestru
Czy w przypadku śmierci osoby prowadzącej działalność gospodarczą na spadkobiercach spoczywa obowiązek sporządzenia remanentu likwidacyjnego i odprowadzenia podatku z tego tytułu?
Decyzja wydana na podstawie art. 208 par 1 ordynacji podatkowej jest decyzja związana - organ podatkowy zobligowany jest do umorzenia postępowania z chwilą, gdy stało się ono bezprzedmiotowe.
Postępowanie o stwierdzenie nadpłaty może toczyć się samodzielnie, tylko wówczas gdy nie toczy się postępowanie, o którym mowa w art. 21 § 3 Ordynacji podatkowej zasada ta obowiązuje również przy zwrocie podatku od towarów i usług.
1. Podatniczka w listopadzie 2001 r. zakupiła różne towary i odliczyła w deklaracji podatkowej VAT-7 podatek naliczony od tych towarów, które nie stanowiły przedmiotu jej działalności gospodarczej lecz zostały przez nią użyte jako forma "premiowania." Podatniczka dysponowała i przedłożyła organom podatkowym potwierdzenie odbioru promocji przez różne przedsiębiorstwa /kontrahentów/. Spór w sprawie sprowadza
Przepis art. 247 par. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ chociaż zamieszczony w dziale IV Ordynacji podatkowej dotyczącym postępowania podatkowego, ma charakter mieszany; z jednej strony - procesowy, ponieważ normuje, wraz z innymi punktami par. 1 art. 247, przesłanki wzruszenia decyzji ostatecznej z powodu jej nieważności, a z drugiej - materialny