Opłata skarbowa podlega zwrotowi, gdy czynność cywilnoprawna jest nieważna lub prawomocnym orzeczeniem sądu została stwierdzona jej nieważność albo uchylone zostały skutki prawne oświadczenia woli /art. 13 ust. 1 pkt 3 lit. "a" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej - Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./. Wynajmujący, jako władający nieruchomością, może ją skutecznie wynająć, nawet jeżeli w chwili
Jeżeli przepisy prawa dla pewnych czynności prawnych przewidują formę szczególną, formę aktu notarialnego, to czynność prawna dokonana bez zachowania tej formy jest nieważna /art. 158 Kc/ i nie wywołuje żadnych skutków prawnych. Formy aktu notarialnego m.in. wymaga umowa sprzedaży przenosząca własność nieruchomości. Sam fakt wejścia w posiadanie nieruchomości, bez sporządzenia aktu notarialnego nie
Ustawa z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./, ani rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 22 lutego 1989 r. w sprawie opłaty skarbowej /Dz.U. nr 9 poz. 52 ze zm./ nie definiują pojęcia "gospodarstwa rolne", w związku z czym zastosowanie ma definicja z art. 55[3] Kc. O ile dla zwolnienia z par. 52 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia istotny był zamiar nabywców, to dla zwolnienia
Obowiązek uiszczenia opłaty skarbowej powstaje w chwili zaistnienia jednego ze zdarzeń ustanowionych w art. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej. Rozwiązanie umowy dzierżawy przed upływem okresu, na jaki została zawarta, nie stanowi podstawy do proporcjonalnego ograniczenia kwoty opłaty skarbowej.
Wskazanie w umowie pożyczki strony zobowiązanej do uiszczenia opłaty skarbowej stanowi o obowiązku cywilnoprawnym i nie zwalnia stron tej umowy od solidarnej odpowiedzialności za tę opłatę jako obowiązku publicznoprawnego.
Czynność cywilnoprawna w postaci zawarcia umowy nienazwanej o charakterze mieszanym nie podlega opłacie skarbowej, ustanowionej przez ustawę z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej.
Dla obowiązku uiszczenia opłaty skarbowej od umów najmu, który ustanowiony jest w art. 1 ust. 1 pkt 2 lit. "b" i ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej, bez znaczenia jest okoliczność, że najemca przeznacza wynajęty lokal na działalność gospodarczą; nie podlegają tej opłacie jedynie umowy najmu, które zawierane są przez wynajmującego w wyniku takiej właśnie działalności usługowej
Zdarzenie prawne między tymi samymi stronami, zaistniałe w jednym miejscu i czasie, w którym nastąpiło przeniesienie posiadania rzeczy, stanowi jedną czynność prawną - jedną transakcję w rozumieniu par. 52 pkt 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 lutego 1989 r. w sprawie opłaty skarbowej /Dz.U. nr 9 poz. 52 ze zm./.
Umowa przeniesienia uprawnienia do rachunku bankowego, upoważniającego do nabycia samochodu /przedpłaty/ stanowi umowę przeniesienia wierzytelności /art. 509 Kc/ - cesji uprawnienia do określonego rachunku bankowego. Podstawę obliczenia opłaty skarbowej /art. 10 ust. 1 pkt 1 lit. "c" i ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej - Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ od umowy, której przedmiotem
1. W polskim prawie brak jest kompleksowej i wyczerpującej regulacji leasingu. Niemniej umowa taka jako umowa nienazwana dopuszczalna jest w systemie naszego prawa z uwagi na naczelną zasadę zobowiązań - zasadę swobody umów. Zasada ta została expressis verbis określona w art. 353[1] Kc, dodanym przez art. 1 pkt 48 ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o zmianie ustawy Kodeks cywilny /Dz.U. nr 55 poz. 321/
Ustanowiony w art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./, solidarny obowiązek uiszczenia opłaty skarbowej jest solidarnością w rozumieniu art. 366 i następne Kodeksu cywilnego.
Oddanie czynnego przedsiębiorstwa do eksploatacji innemu podmiotowi w zamian za umówiony czynsz stanowi o powstaniu stosunku prawnego dzierżawy, a nie najmu i umowa taka podlega opłacie skarbowej na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 2 lit. "b" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./.
Dla ustalenia podstawy wymiaru opłaty skarbowej od umowy najmu lub podnajmu nie ma znaczenia okoliczność rozwiązania umowy i wskutek tego krótszego czasu jej obowiązywania, skoro obowiązek uiszczenia tej opłaty powstaje w chwili zawarcia umowy.
1. Stowarzyszenia nie są podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./. 2. Pożyczki udzielone przez stowarzyszenia prowadzące działalność w zakresie udzielania pożyczek nie korzystają ze zwolnienia od opłaty skarbowej określonej w par. 57 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z
1. Brak jest podstaw prawnych do tego, by traktować jako kapitał zakładowy spółki cywilnej /art. 10 pkt 11 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej - Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ majątek spółki nie będący wkładem. 2. Zgodnie z art. 138 Kpa i z uwzględnieniem art. 139 Kpa organ odwoławczy może naprawić wady i błędy postępowania i decyzji organu I instancji, bez potrzeby polecania ich prostowania
Przepis art. 3 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ dotyczy jedynie tych podmiotów gospodarczych, które - zgodnie z zakresem swojej działalności gospodarczej - świadczą usługi najmu.
Zmiana umowy w rozumieniu art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej zachodzi nie tylko w wypadku nowego ukształtowania jej treści, ale także w sytuacji gdy treść pozostaje ta sama, lecz inna staje się wysokość świadczeń z niej wynikających na skutek zdarzeń, od których strony uzależniły rozmiar tych świadczeń. Jeżeli zatem umowa określała wysokość czynszu na podstawie wartości
Sam fakt posiadania przez podmiot gospodarczy określonych towarów przy jednoczesnym braku dowodów ich zakupu oraz nieprowadzeniu rejestru opłaty skarbowej nie jest równoznaczny z udowodnieniem, że towary te zostały nabyte od osób fizycznych, nie wykonujących działalności zgłoszonej do ewidencji działalności gospodarczej, o których mowa w par. 46 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia
Niedopuszczalne jest na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 2 lit. "a" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23; zm. Dz.U. nr 74 poz. 443/ opodatkowanie transakcji handlowych podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, gdyż są one obciążone podatkiem obrotowym.
Przeniesienie własności gospodarstw rolnych lub ich części na cele nierolnicze oznacza przeniesienie własności nieruchomości, która nie wchodzi w skład gospodarstwa rolnego nabywcy.
Okoliczność, że umowa kupna-sprzedaży jest zawarta w formie ustnej nie powoduje jej wyłączenia spod obowiązku opłaty skarbowej, uregulowanego w ustawie z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej.
W sytuacji, gdy dwa podmioty zawarły umowę dzierżawy określonych nieruchomości na czas określony, a następnie przed wygaśnięciem tej umowy zawarły drugą umowę obejmującą ten sam przedmiot dzierżawy, dokonując przekształcenia dotychczasowego stosunku prawnego jako nawiązanego na czas nieokreślony i jednocześnie zmiany wysokości czynszu dzierżawnego, organy podatkowe nie miały podstaw do ustalenia opłaty
Charakter prawny prowadzonej działalności decyduje o tym, czy dana umowa najmu lokalu jest zawarta w wykonaniu działalności usługowej wynajmującego i opodatkowana jest podatkiem obrotowym.
1. W przypadku ustalenia przez urząd skarbowy, że opłata skarbowa została ustalona w wysokości niższej od należnej wskutek błędnego ustalenia podstawy obliczenia tej opłaty lub zastosowania niewłaściwej stawki procentowej, organ podatkowy obowiązany jest w terminie 7 dni od daty otrzymania umowy zwrócić ją stronie z adnotacją i decyzją ustalającą prawidłową wysokość opłaty skarbowej oraz określającą
