Wyrok NSA z dnia 23 września 1992 r., sygn. III SA 1536/92

Zmiana umowy w rozumieniu art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej zachodzi nie tylko w wypadku nowego ukształtowania jej treści, ale także w sytuacji gdy treść pozostaje ta sama, lecz inna staje się wysokość świadczeń z niej wynikających na skutek zdarzeń, od których strony uzależniły rozmiar tych świadczeń.

Jeżeli zatem umowa określała wysokość czynszu na podstawie wartości amortyzacji urządzeń trwałych, a wartość ta uległa zmianie, to wymieniona kwota czynszu pociąga za sobą obowiązek uiszczenia opłaty skarbowej na podstawie art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./.

uchyla zaskarżoną decyzję.

UZASADNIENIE

Umową najmu bez daty, obowiązującą od 1.2.1988 r., Przedsiębiorstwo Przemysłu Drzewnego w H. oddało w najem Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. powierzchnię w budynkach oraz maszyny i urządzenia na lat 10.

Uzgodniono, że czynsz będzie określany przez strony corocznie, nie później niż do końca kwietnia. W przypadku braku porozumienia stron co do wysokości czynszu, czynsz będzie obliczany w oparciu o równowartość amortyzacji w danym roku, wynikającą z przepisów obowiązujących wynajmującego, powiększoną o 10 procent.