Wyrok NSA z dnia 30 listopada 2001 r., sygn. I SA/Łd 251/00

Autonomia prawa podatkowego nie jest samodzielnością absolutną, dlatego pojęcia zaczerpnięte z innych gałęzi prawa nie mogą nabierać całkowicie nowego znaczenia. Zatem, jeżeli zamiarem ustawodawcy byłoby także objęcie opłatą skarbową przeniesienia własności dokonywanego w drodze innych niż sprzedaż i zamiana umów przenoszących własność, to zapewne użyłby innego sformułowania w przepisach ustawy. W związku z tym, nieuregulowanie przez ustawodawcę podatkowego stanu faktycznego, niezależnie od jego przyczyn, oznacza powstanie obszaru wolnego od opodatkowania i nie może być rozumiane jako luka prawna, podlegająca wypełnieniu w drodze analogii. Dlatego też, jeżeli ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ odnosiła się expressis verbis do umowy sprzedaży, to nie można było uznać, że opłacie skarbowej podlegają umowy nienazwane o realizacje inwestycji wspólnej z elementami przeniesienia części prawa użytkowania wieczystego i pełnomocnictwa.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Teresy J. na decyzję Izby Skarbowej w W. z dnia 28 października 1999 r. (...) w przedmiocie wymiaru opłaty skarbowej pobranej przez płatnika - uchyla zaskarżoną decyzję; (...).

UZASADNIENIE

W dniu 30 grudnia 1997 r. przed notariuszem Teresą J. zawarte zostały pomiędzy osobami działającymi w imieniu i na rzecz Spółki Akcyjnej "B.-S." z siedzibą w W. /inwestorem/ a szeregiem różnych osób określonych współinwestorami dwadzieścia cztery umowy "o realizację inwestycji - w tym umowa przeniesienia części prawa użytkowania wieczystego i pełnomocnictwo". Od czynności przeniesienia części prawa użytkowania wieczystego notariusz jako płatnik pobrał opłatę skarbową według stawki 2.5 procent powołując jako podstawę prawną par. 58 w związku z par. 62 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 9 grudnia 1994 r. w sprawie opłaty skarbowej /Dz.U. nr 136 poz. 705 ze zm./ w odpowiednich kwotach. Łącznie notariusz pobrał opłatę skarbową w kwocie 10.442,17 zł /zamiast 20.884,34 zł/ kwalifikując czynności przeniesienia prawa użytkowania wieczystego części działki gruntu przy ul. P. w W. jako czynności sprzedaży. Pierwszy Urząd Skarbowy W.-Ś. decyzją z dnia 27 listopada 1998 r. (...) określił wysokość nie pobranej oraz nie wpłaconej przez płatnika opłaty skarbowej od dwudziestu czterech wyżej wymienionych aktów notarialnych w łącznej kwocie 20.884,34 zł.