Tożsamość skutków prawnych, o których mowa w art. 120 par. 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe /t.j. Dz.U. 1991 nr 118 poz. 512 ze zm./, dotyczy wyłącznie skutków cywilnoprawnych; sprzedaż w ramach postępowania upadłościowego nie korzysta ze zwolnienia od opłaty skarbowej.
Art. 9 pkt 5 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ nie ustala górnej granicy wysokości opłaty skarbowej m.in. od weksli, lecz jedynie granice wysokości stawek tej opłaty. Określona w par. 75 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 czerwca 1992 r. w sprawie opłaty skarbowej /Dz.U. nr 53 poz. 253 ze zm./ stawka opłaty skarbowej mieści się w
Przyjęcie przez organy podatkowe, że wartość nominalna wierzytelności odpowiada jej wartości rynkowej, bez poczynienia jakichkolwiek ustaleń co do poziomu cen w obrocie wierzytelnościami, stanowi naruszenie art. 10 ust. 1 pkt 1 lit. "c" oraz ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./.
1. Transakcje polegające na wzajemnym przekazywaniu przez firmy czeków rozrachunkowych gwarantowanych przez bank, opiewających na identyczne kwoty, z czym nie wiązał się żaden obrót gospodarczy między firmami, podlegają opłacie skarbowej /par. 57 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 lutego 1989 r. w sprawie opłaty skarbowej - Dz.U. nr 9 poz. 52/ jako umowy pożyczki określone w art. 720
Czynność cywilnoprawna, w wyniku której nastąpił zakup wierzytelności przez bank nie podlega opłacie skarbowej /art. 3 ust. 1 pkt 5 lit. "a" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej - Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./. Przelew wierzytelności nastąpił bowiem w drodze umowy sprzedaży o jakiej mowa w art. 510 par. 1 Kc; nabywcą jest uprawniony podmiot świadczący usługi bankowe; obrót wierzytelnościami
Obowiązek solidarnego uiszczenia należnej opłaty przez obie strony umowy pożyczki /art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej - Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ nie może zostać wyłączony w drodze umowy cywilnoprawnej zawartej między stronami.
Obrót wierzytelnościami nie jest umową zawartą w wykonywaniu działalności gospodarczej przez bank. Od umowy sprzedaży wierzytelności zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 lit. "a" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ pobiera się opłatę skarbową.
W świetle art. 3 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie podlegają opłacie skarbowej tylko te umowy sprzedaży, dzierżawy, poddzierżawy, najmu i podnajmu które zawierają podatnicy podatku od towarów i usług
Podstawą obliczenia opłaty skarbowej od czynności cywilnoprawnej w postaci umowy sprzedaży udziału we współwłasności rzeczy w częściach ułamkowych jest wartość rynkowa tego udziału, a nie część wartości rzeczy odpowiadająca wielkości udziału /art. 10 ust. 1 pkt 1 lit. "c" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej - Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./.
Wymiar opłaty skarbowej od udzielonej spółce pożyczki przez wspólnika następuje: - według par. 69 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 czerwca 1992 r. w sprawie opłaty skarbowej /Dz.U. nr 53 poz. 253 ze zm./, gdy udzielenie pożyczki następuje na podstawie umowy spółki - według par. 68 ust. 1 tego rozporządzenia, gdy udzielenie pożyczki następuje na podstawie odrębnej umowy zawartej
1. Dla oceny charakteru umowy sprzedaży dotyczącej zbycia części majątku przedsiębiorstwa co w konsekwencji prowadzić będzie do uznania czy sprzedaż będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, czy też będzie wyłączona z opodatkowania tym podatkiem /art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm.
Jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością tworzy się w drodze jednostronnej czynności cywilnoprawnej, nazwanej aktem założycielskim spółki, sporządzonym przez jednego wspólnika /art. 158 par. 4 Kh/. Jeśli tym wspólnikiem jest gmina, to czynność ta korzysta ze zwolnienia od opłaty skarbowej na mocy par. 62 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 czerwca 1992 r. w sprawie opłaty
Spółka prawa handlowego udzielająca pożyczek pieniężnych bez stosownego zezwolenia, to jest wykonująca jedną z czynności bankowych, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. - Prawo bankowe /Dz.U. 1992 nr 72 poz. 359 ze zm./, nie może być uznana za podmiot gospodarczy "prowadzący działalność w zakresie (...) udzielania pożyczek" w rozumieniu par. 68 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia
Jeżeli umowa dzierżawy określa wysokość czynszu na podstawie towarów ekwiwalentnych /np. cena zboża, oleju napędowego, dolarów USA/, a wartość tych towarów ulega zmianie - podwyższeniu, to podwyższona kwota czynszu pociąga za sobą obowiązek uiszczenia opłaty skarbowej na podstawie art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./.
1. "Cenniki" sporządzane przez organy podatkowe, dotyczące wartości rynkowej nieruchomości i lokali, są materiałem pomocniczym, jedną z "przesłanek" do wyceny wartości nieruchomości i nie mogą być one środkiem nacisku, czy też ograniczać wprost swobodę biegłych przy wycenie wartości nieruchomości. 2. Błędem organu podatkowego jest przyjęcie, iż art. 10 ust. 3 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie
Obowiązek uiszczenia opłaty skarbowej w przypadku umów sprzedaży powstaje wówczas, gdy po stronie osoby sprzedającej zbycie nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej.
1. Umowy sprzedaży rzeczy i praw majątkowych, w tym spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, podlegają opłacie skarbowej na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 2 lit. "a" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./. Postawę obliczenia opłaty skarbowej stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa będących przedmiotem umowy sprzedaży /art. 10 ust. 1 pkt 2/. Jeżeli wartość
O zwolnieniu od opłaty skarbowej lub odmowie zwolnienia decyduje przeznaczenie zakupionego gospodarstwa rolnego wyrażające się w sposobie jego użytkowania bezpośrednio po nabyciu, natomiast późniejsza zmiana przeznaczenia nie może skutkować wstecz pozbawienia prawa do zwolnienia od opłaty. Nie jest również warunkiem zwolnienia od opłaty skarbowej użytkowanie gospodarstwa przez nabywcę.
Brak potwierdzenia umów pożyczek na piśmie nie przesądza o tym, że czynności faktycznie dokonane w tym zakresie nie mogły spowodować konsekwencji podatkowych w postaci obowiązku uiszczenia opłaty skarbowej od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 2 lit. "c" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./.
Przepis par. 69 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 czerwca 1992 r. w sprawie opłaty skarbowej /Dz.U. nr 53 poz. 253 ze zm./, w części pomijającej obowiązek pomniejszenia opłaty skarbowej o opłaty uiszczone od wcześniejszych pożyczek, narusza zakres upoważnienia zawartego w art. 11 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./.
Umowa o dożywocie zawierana w trybie przepisów ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników /Dz.U. 1991 nr 7 poz. 24/ nie podlega opłacie skarbowej /art. 3 ust. 1 pkt 1 lit. "b" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej - Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./.
1. Nie podanie przez urząd skarbowy w wezwaniu skierowanym do stron czynności cywilnoprawnej wartości rynkowej czynności według własnej, wstępnej oceny stanowi naruszenie przepisu art. 10 ust. 3 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./. 2. Jak wielokrotnie podkreślał to Naczelny Sąd Administracyjny skutki błędu organu podatkowego nie mogą być przerzucane na
