Wyrok NSA z dnia 5 czerwca 1996 r., sygn. III SA 594/95
Poprawnej oceny stosunku prawnego łączącego strony na podstawie umowy można dokonać jedynie na podstawie całokształtu okoliczności. Decydująca jest nie nazwa, lecz treść umowy.
-
-
Wyrok NSA z dnia 29 maja 1996 r., sygn. SA/Bk 109/95
Zwolnienia i obniżki stawki opłaty skarbowej dotyczą inwalidów nabywających samochody, nie mogą natomiast dotyczyć sytuacji, w której nabywcą nie jest osoba będąca inwalidą, a która nabywa samochód także dla potrzeb związanych z faktem, iż ma na utrzymaniu dziecko inwalidę.
-
Wyrok NSA z dnia 29 maja 1996 r., sygn. SA/Bk 156/95
Nie podlegają opłacie skarbowej czynności cywilnoprawne umowy sprzedaży zawierane w wykonywaniu działalności gospodarczej /wytwórczej, budowlanej, handlowej, usługowej/ - art. 3 ust. 1 pkt 5 lit. "a" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej.
-
Wyrok NSA z dnia 23 maja 1996 r., sygn. SA/Rz 592/95
Skoro zgodnie z art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ obowiązek uiszczenia opłaty skarbowej ciąży solidarnie na stronach czynności cywilnoprawnej, to każda ze stron tej czynności jest stroną postępowania dotyczącego wymiaru opłaty skarbowej. Prawo podatkowe nie definiuje pojęcia solidarności, należy więc w tym zakresie sięgnąć do przepisów
-
Wyrok NSA z dnia 29 kwietnia 1996 r., sygn. SA/Wr 2091/95
Skoro na danym terenie nie było podobnych transakcji sprzedaży przedsiębiorstwa w trybie art. 37 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych /Dz.U. nr 51 poz. 298 ze zm./, to można przyjąć, że cena sprzedaży określona w umowie jest zarazem wartością rynkową przedsiębiorstwa państwowego. Jeżeli natomiast organ podatkowy nie godził się z tą wielkością, to winien
-
Wyrok NSA z dnia 25 kwietnia 1996 r., sygn. SA/Rz 168/95
Unormowania zawarte w przepisach art. 1 ust. 1 pkt 2 lit. "e" i ust. 2 oraz art. 10 ust. 1 pkt 11 lit. "c" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./, odnoszą się do sytuacji, kiedy zostaje dokonana czynność powodująca podwyższenie podstawy obliczenia opłaty skarbowej, bez względu na formę techniczno-prawną w jakiej została dokonana, jeśli tylko jest zgodna z
-
Wyrok NSA z dnia 12 kwietnia 1996 r., sygn. SA/Sz 1232/95
Wartość rynkowa czynności cywilnoprawnej winna być ustalona w oparciu o opinię biegłych, a nie jednego biegłego.
-
Wyrok NSA z dnia 8 marca 1996 r., sygn. SA/Ka 203/95
Przepisy par. 68 ust. 2 pkt 1 oraz par. 69 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 czerwca 1992 r. w sprawie opłaty skarbowej /Dz.U. nr 53 poz. 253/ w zakresie, w jakim dotyczyły umowy pożyczki, są sprzeczne z art. 1 ust. 1 pkt 2 i art. 10 ust. 1 pkt 10, a także z art. 11 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./.
-
Wyrok NSA z dnia 7 lutego 1996 r., sygn. SA/Sz 2199/95
Skoro art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ wśród wyłączeń od opłaty skarbowej nie przewiduje sprzedaży rzeczy w postępowaniu upadłościowym, to brak jest podstaw do zwolnienia tej czynności cywilnoprawnej od opłaty skarbowej.
-
Wyrok NSA z dnia 26 stycznia 1996 r., sygn. SA/Wr 614/95
1. Gdy kolejna pożyczka jest o wiele mniejsza od udzielonych wcześniej, ograniczeniem możliwości wymierzenia opłaty skarbowej w nadmiernej wysokości nie powinno być 15 procent podstawy jej obliczenia bowiem przewidziane to zostało w art. 9 pkt 5 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ jako ograniczenie dla Ministra Finansów przy ustalaniu w drodze rozporządzenia
-
Wyrok NSA z dnia 18 grudnia 1995 r., sygn. SA/Wr 2211/95
1. Przepis par. 4 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 9 grudnia 1994 r. w sprawie opłaty skarbowej /Dz.U. nr 136 poz. 705/ w brzmieniu obowiązującym w dniu 1 stycznia 1995 r. nie wyklucza wprowadzenia przez radę gminy na podstawie art. 18 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ opłaty administracyjnej od wydania decyzji o warunkach
-
Wyrok NSA z dnia 18 grudnia 1995 r., sygn. SA/Wr 729/95
Wierzytelność pieniężna jest prawem majątkowym, a regułą jest, że od umów sprzedaży lub zamiany prawa majątkowego pobiera się opłatę skarbową, w tym również od umów przenoszących odpłatnie własność wierzytelności /art. 1 ust. 1 pkt 2 lit. "a" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej - Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./.
-
Wyrok NSA z dnia 10 listopada 1995 r., sygn. III SA 1274/94
Sprzedaż gruntu rolnego, który nie stanowił części gospodarstwa rolnego, nie korzysta ze zwolnienia od opłaty skarbowej na podstawie par. 63 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 czerwca 1992 r. w sprawie opłaty skarbowej /Dz.U. nr 53 poz. 253/.
-
Wyrok NSA z dnia 20 października 1995 r., sygn. SA/Gd 2247/94
1. Oplata skarbowa jest rodzajem podatku i odnosi się do niej przepis art. 175 par. 1 Kpa. O charakterze świadczenia pieniężnego na rzecz Skarbu Państwa nie decyduje jego nazwa, lecz okoliczność, czy z ustawy wynika przymus świadczenia w określonych warunkach. 2. Niezachowanie terminu do wystąpienia o uznanie nieistnienia obowiązku podatkowego z art. 175 Kpa, skutkuje tym, że organy podatkowe nie mogą
-
Wyrok NSA z dnia 19 października 1995 r., sygn. SA/Kr 1648/94
Urzędy Skarbowe są uprawnione do oceny charakteru czynności cywilnoprawnej dla celów opłaty skarbowej.
-
Wyrok NSA z dnia 19 października 1995 r., sygn. SA/Po 955/95
Zgodnie z art. 10 ust. 3 w związku z ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnej określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w danej miejscowości w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku z uwzględnieniem ich stanu i stopnia zużycia, z uwzględnieniem opinii biegłych.
-
Wyrok NSA z dnia 18 października 1995 r., sygn. III SA 87/95
Od umowy sprzedaży udziału we współwłasności nieruchomości, stawka opłaty skarbowej jest taka sama jak przy sprzedaży całej nieruchomości, to jest 5 procent.
-
Wyrok NSA z dnia 17 października 1995 r., sygn. SA/Wr 241/95
Dla dokonania wyceny nieruchomości dla potrzeb obliczenia opłaty skarbowej nie mają znaczenia te zaszłości, które zaistniały po zawarciu czynności; istotny jest taki skład i wymiar rzeczy, jaki istniał w dniu dokonania czynności. Jeżeli zatem nabywcy z jakichkolwiek względów rozebrali część nabytych budynków, to nie mogą domagać się ograniczenia wartości nieruchomości o wartość rozebranych obiektów
-
Wyrok NSA z dnia 13 września 1995 r., sygn. SA/Ka 1686/94
Poszerzenie składu osobowego spółki cywilnej jest możliwe tylko przez zawarcie nowej umowy między dotychczasowymi i nowymi wspólnikami. Nie jest to zmiana umowy /jej warunków/, ale zmiana stron stosunku zobowiązaniowego.
-
Wyrok NSA z dnia 1 września 1995 r., sygn. SA/Wr 203/95
Z wyłączenia od opłaty skarbowej korzystają jedynie umowy sprzedaży wierzytelności dokonywane przez podmioty uprawnione do świadczenia tych usług - jako sprzedających, przy czym podmioty te muszą spełniać warunki określone przepisami prawa bankowego. Warunek dokonywania sprzedaży usług w formie wierzytelności i czynienia tego przez podmiot posiadający do tego stosowne uprawnienia musi być spełniony
-
Wyrok NSA z dnia 3 sierpnia 1995 r., sygn. SA/Bk 31/95
Ze zwolnienia od opłaty skarbowej, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 5 zwolnione są umowy sprzedaży, dzierżawy, poddzierżawy, najmu i podnajmu zawierane przez podatników, o których mowa w art. 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50/ oraz inne tego rodzaju umowy, objęte zwolnieniami na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 i 2, a także umowy
-
Wyrok NSA z dnia 31 lipca 1995 r., sygn. SA/Ka 1487/94
Umowa factoringu jest umową nienazwaną, której regulacji w polskim prawie, jak dotychczas brak. Określenie umowy mianem factoringu nie zmienia faktu, że pozostaje ona umową sprzedaży wierzytelności i tak należy ją traktować.
-
Wyrok NSA z dnia 28 lipca 1995 r., sygn. SA/Gd 2368/94
Zbycie przez przedsiębiorstwo państwowe części udziałów posiadanych we współwłasności o charakterze ułamkowym nie może być uznane za sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której mowa w par. 62 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 czerwca 1992 r. w sprawie opłaty skarbowej /Dz.U. nr 53 poz. 253 ze zm./.
-
Wyrok NSA z dnia 28 czerwca 1995 r., sygn. SA/Ka 2966/94
Po upływie jednomiesięcznego terminu, o którym mowa w art. 175 par. 1 Kpa, podatnik traci uprawnienia do żądania wszczęcia postępowania na podstawie tego przepisu.
Akty prawne rekomendowane
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
