Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 7 grudnia 2023 r., sygn. I SA/Ol 316/23

Podatek od towarów i usług

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Katarzyna Górska Sędziowie sędzia WSA Jolanta Strumiłło (sprawozdawca) sędzia WSA Przemysław Krzykowski Protokolant starszy referent Elżbieta Parda po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 grudnia 2023 r. sprawy ze skargi I. Spółka jawna z siedzibą w L. na decyzję Naczelnika Warmińsko-Mazurskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Olsztynie z dnia 26 czerwca 2023 r., nr 378000-COP1.4103.48.2023.SZD w przedmiocie ustalenia dodatkowego zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2019 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Naczelnik Warmińsko-Mazurskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Olsztynie decyzją z 26 czerwca 2023 r. utrzymał w mocy decyzje organu pierwszej instancji w całości, którą to decyzją organ ustalił wysokość dodatkowego zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za styczeń, luty, marzec, kwiecień, maj, sierpień, wrzesień, październik, listopad i grudzień 2019 r. i umorzył postępowanie podatkowe w przedmiocie ustalenia dodatkowego zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za czerwiec i lipiec 2019 r.

Z przekazanych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu (dalej jako WSA) w Olsztynie wraz ze skargą akt podatkowych sprawy wynika, że I. Spółka jawna z siedzibą w L. (dalej jako, "strona", "Spółka", "podatnik", "odwołująca się", "skarżąca") ujęła w ewidencji zakupów i deklaracjach VAT-7 podatek naliczony wynikający z faktur wystawionych przez N. sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej jako N., kontrahent), mających dokumentować zakup towarów i usług (faktury opisano na str. 3-7 decyzji z 6 kwietnia 2023 r., karty nr 1092-1090, tom VI akt podatkowych). Naczelnik Warmińsko-Mazurskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Olsztynie (dalej jako NUCS), po przeprowadzeniu kontroli celno-skarbowej na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług (w skrócie u.p.t.u.) oraz wydaniu wyniku kontroli z 14 kwietnia 2021 r., zakwestionował podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur, które miały udokumentować usługi: uruchamiania pojazdów na drodze, logistyczne, przeładowania naczep po awarii, holowania naczep po awariach ciągników pod wskazane przez klienta adresy, obsługi trasy i transportów kurierskich, zabezpieczenie kontenera, pomocnicze w transporcie krajowym, pozyskania klientów, prowizji za pozyskanie klientów, pośrednictwa w pozyskiwaniu klientów. Uznał, że do transakcji wykazanych na spornych fakturach w ogóle nie doszło i podatnik świadomie wziął udział w łańcuchu podmiotów, których celem były oszustwa podatkowe. Prowadzone rejestry zakupu VAT w części dotyczącej zaewidencjonowania nierzetelnych faktur były nierzetelne, gdyż dokonane w nich zapisy nie odzwierciedlały stanu rzeczywistego i na podstawie art. 193 § 4 ustawy Ordynacja podatkowa nie stanowiły dowodu tego, co wynika z zawartych w nich zapisów dotyczących zakupów i podatku naliczonego. Spółka w pełni świadomie przyjęła do rozliczenia wystawione na jej rzecz nierzetelne faktury (niedokumentujące faktycznie świadczonych usług). W związku z tym w pierwotnie złożonych deklaracjach VAT-7 za miesiące od stycznia do maja oraz od sierpnia do września 2019 r., Spółka zawyżyła podatek naliczony do odliczenia.