Wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 kwietnia 2011 r., sygn. III SA/Wa 1967/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alojzy Skrodzki (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Maciej Kurasz, Sędzia WSA Beata Sobocha, Protokolant Maria Nałęcz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 kwietnia 2011 r. sprawy ze skargi B. z siedzibą w N. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] maja 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy naliczenia i wypłaty odsetek z tytułu nieterminowego dokonania zwrotu podatku od towarów i usług za 2003 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego W. z dnia [...] lutego 2010r. nr [...] 2) stwierdza, że uchylone decyzje nie mogą być wykonane w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz B. z siedzibą w N. kwotę 757 zł (słownie: siedemset pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego

Uzasadnienie

B. z siedzibą N. (dalej: Spółka) wnioskiem z dnia 7 maja 2004 r. wystąpiła do Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego W. o zwrot podatku od towarów i usług za okres od stycznia do grudnia 2003 r. w wysokości 149.045 zł.

Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego W. decyzją z dnia [...] września 2008 r. zwrócił na rzecz Spółki podatek od towarów i usług za okres od stycznia do grudnia 2003 r. w kwocie 149.045 zł.

Spółka pismem z dnia 30 listopada 2009 r. wystąpiła do Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego W. z wnioskiem o zwrot podatku od towarów i usług wraz z oprocentowaniem od nieterminowego zwrotu podatku.

W uzasadnieniu powołała się na uregulowania § 3 rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 23 czerwca 2001 r. (Dz.U. nr 67, poz. 690, dalej: rozporządzenie z 2001 r. ) i rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie zwrotu podatku od towarów i usług niektórym podmiotom (Dz. U. Nr 152, poz. 1478, dalej: "rozporządzenie z 2003 r."), art. 87 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 54, poz. 535 z późn. zm.) dalej: ustawa o VAT z 2004 r., art. 76 § 1 w związku z art. 78a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.), dalej: Ordynacja podatkowa oraz art. 59 Traktatu Ustanawiającego Wspólnotę Europejską (Dz. U. z 2004 r. nr 90, poz. 864). Wyjaśniła, że wniosek o zwrot podatku VAT nie został rozpatrzony w terminie przewidzianym w § 6 ust. 2 rozporządzenia z 2003 r. Ponadto, przyjęcie założenia, że przepisy rozporządzenia Ministra Finansów jako stanowiące regulację szczególną względem ustawy o VAT, nie pozwalają stosować do nieterminowego zwrotu podatku VAT podmiotom uprawnionym regulacji o nieterminowym zwrocie VAT podatnikom niezarejestrowanym w Polsce narusza konstytucyjną zasadę zakazu dyskryminacji oraz jest sprzeczne z zasadą państwa prawa. Odnosząc się do delegacji wynikających z art. 21 ustawy o VAT z 1993 r. oraz art. 89 ustawy o VAT z 2004 r. skarżąca stwierdziła, iż przedmiotowe delegacje nie uprawniają Ministra Finansów do nieograniczonego w czasie pozbawiania podmiotów uprawnionych prawa własności poprzez wydłużanie czasu zwrotu podatku. Podsumowując, Spółka stwierdza, iż przekroczenie terminu zwrotu (prawie z 4 letnim opóźnieniem) obligowało Naczelnika Urzędu Skarbowego do zwrotu podatku wraz z oprocentowaniem.