Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 3 listopada 2023 r., sygn. III SA/Wr 852/22

Inne

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Magdalena Jankowska-Szostak (sprawozdawca), Sędziowie: Sędzia WSA Katarzyna Borońska, Sędzia WSA Anetta Chołuj, po rozpoznaniu w Wydziale III w dniu 3 listopada 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi D. N. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Jeleniej Górze z dnia 14 września 2022 r. nr SKO/41/RD-90/2022 w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie określenia wysokości kosztów usunięcia pojazdu oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Pismem z 13 października 2022 r. D. N. (dalej: skarżąca, strona skarżąca), reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Jeleniej Górze (dalej: Kolegium, SKO) z dnia 14 września 2022 r. (SKO/41/RD-90/2022) w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji Prezydenta Miasta Jelenia Góra (dalej: organ I instancji) z dnia 19 marca 2021 r. (SM 403.D.46.2020, nr 12/SM/2021) w przedmiocie określenia wysokości kosztów powstałych w następstwie usunięcia pojazdu marki V. o nr rej. [...] z "ul. [...]" w J.

Strona skarżąca zarzuciła decyzji naruszenie prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy, tj. art. 156 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 775 ze zm.), dalej: k.p.a., w zw. z art. 6 k.p.a. oraz art. 156 § 1 pkt 4 k.p.a. w zw. z art. 107 § 1 pkt 3 k.p.a. poprzez uznanie, że w niniejszej sprawie nie zachodzą podstawy do stwierdzenia nieważności decyzji organu I instancji, w sytuacji gdy została ona wydana z rażącym naruszeniem prawa oraz skierowana do osoby niebędącej stroną, albowiem skarżąca nie była już właścicielką auta, stąd też brak było podstaw do przyjęcia, iż jest ona zobowiązana solidarnie do zwrotu kosztów związanych z usunięciem, przechowaniem i wyceną wartości pojazdu z użytkownikiem auta K. M. oraz naruszenie przepisów postępowania, które mogło mieć wpływ na wynik sprawy, tj. art. 7 k.p.a., art. 77 § 1 k.p.a., art. 78 § 1 k.p.a. oraz art. 80 k.p.a. poprzez dokonanie dowolnej a nie swobodnej oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego oraz brak rozpatrzenia całego materiału dowodowego poprzez oparcie rozstrzygnięcia jedynie na dowodach zgromadzonych w aktach i zaniechanie przeprowadzenia dowodów zawnioskowanych przez stronę skarżącą, tj. umowy sprzedaży samochodu z dnia 10 lipca 2017 r., wypowiedzenia umowy ubezpieczenia z dnia 10 maja 2017 r., przesłuchania w charakterze świadka K. M. oraz skarżącej, co miało wpływ na treść zapadłej w sprawie decyzji, albowiem doprowadziło do uznania, że brak jest podstaw do stwierdzenia nieważności decyzji organu I instancji.