Wyrok WSA w Lublinie z dnia 31 marca 2015 r., sygn. III SA/Lu 1118/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jerzy Drwal (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Ewa Ibrom,, Sędzia WSA Jadwiga Pastusiak, Protokolant Asystent sędziego Radosław Stelmasiak, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 31 marca 2015 r. sprawy ze skargi B. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] października 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w zakresie cofnięcia uprawnień do kierowania pojazdami oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. znak: [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w L. utrzymało w mocy własną decyzję z dnia [...] r. odmawiającą stwierdzenia nieważności ostatecznej decyzji P. z dnia [...] r. znak: KD.5520-112/08 cofającą K. uprawnienia do kierowania pojazdami silnikowymi w zakresie prawa jazdy kategorii B, dokument nr [...], druk E nr [...] wydany w dniu [...] r. przez Urząd Rejonowy w P..

W uzasadnieniu Kolegium wyjaśniło, że wniosek B. z dnia [...] r. o stwierdzenie nieważności decyzji P. z dnia [...] r. w przedmiocie cofnięcia uprawnienia do kierowania pojazdami silnikowymi nie zasługiwał na uwzględnienie. Zdaniem B., podstawą zatrzymania prawa jazdy było postanowienie Kolegium do Spraw Wykroczeń przy Sądzie Rejonowym w P. z dnia [...] r. W ocenie B., orzeczona kara o zatrzymaniu prawa jazdy na 2 lata została wykonana w dniu 2 września 1998 r. a to świadczy, że po upływie 5 lat w dniu 2 września 2003 r. nastąpiło zatarcie skazania z mocy samego prawa i tym samym w dniu [...] r. to jest w dacie wydania decyzji przez Starostę P. nie istniała podstawa do cofnięcia stronie uprawnień do kierowania pojazdami. Odnosząc się do tak określonego żądania Kolegium wyjaśniło, że ostatecznej decyzji administracyjnej przysługuje domniemanie prawidłowości, co oznacza, że decyzja taka może być uchylona wyłącznie w przypadkach określonych w przepisach powszechnie obowiązującego prawa. Stwierdzenie nieważności decyzji jest wyjątkiem od zasady trwałości decyzji wyrażonej w art. 16 K.p.a. i może nastąpić tylko wtedy, gdy decyzja jest dotknięta wadą wymienioną w art. 156 § 1 K.p.a. W sprawie niniejszej kwestionowana decyzja P. została wydana z powodu niewykazania się przez skarżącego wymaganymi kwalifikacjami podczas egzaminu kontrolnego - na podstawie obowiązującego wówczas art. 140 ust. 1 pkt 2 i art. 114 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym. Powyższe przepisy upoważniały starostę do wydania decyzji o cofnięciu uprawnienia do kierowania pojazdem silnikowym w razie utraty przez kierowcę wymaganych kwalifikacji oraz w przypadku uzyskania negatywnego wyniku egzaminu państwowego. Kontrolnemu sprawdzeniu kwalifikacji podlegała osoba ubiegająca się o zwrot zatrzymanego prawa jazdy, którego była pozbawiona na okres przekraczający rok. Kolegium argumentowało, że skarżący dwukrotnie nie uzyskał wyniku pozytywnego z teoretycznej części egzaminu na prawo jazdy kategorii B. Egzamin miał miejsce w dniu [...] i [...] r. W tych okolicznościach wystąpiły więc prawne podstawy do wydania decyzji cofającej stronie uprawnienia do kierowania pojazdami mechanicznymi w ramach kategorii B. Kolegium zauważyło dodatkowo, że skarżący ponownie przystąpił do egzaminu w dniu [...] i [...] r. i nie uzyskał zaliczenia. K. utracił uprawnienia do kierowania pojazdami na okres przekraczający jeden rok. Spełniona została hipoteza normy prawnej wynikającej z art. 114 ust. 1 pkt 2 lit. b Prawa o ruchu drogowym i skarżącego prawidłowo skierowano na egzamin sprawdzający kwalifikacje do prowadzenia pojazdów. Kolegium wyjaśniło, odnosząc się do kwestii zatarcia skazania, że okoliczność ta nie ma znaczenia w niniejszej sprawie.