Wyrok WSA w Łodzi z dnia 12 września 2023 r., sygn. II SA/Łd 617/23

Pomoc społeczna

Dnia 12 września 2023 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Agata Sobieszek - Krzywicka Sędziowie Sędzia WSA Robert Adamczewski (spr.) Asesor WSA Tomasz Porczyński po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 12 września 2023 roku sprawy ze skargi A.M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Sieradzu z dnia 21 marca 2023 r. znak SKO.4141.71.23 w przedmiocie uchylenia zaskarżonej decyzji i przyznania świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

II SA/Łd 617/23

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z 21 marca 2023 r. (znak: SKO.4141.71.23) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Sieradzu - działając na podstawie oraz art. 17 i art. 24 ustawy z 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (tj.: Dz.U. z 2023 r., poz. 390) [dalej: ustawa o świadczeniach rodzinnych] uchyliło w całości decyzję Burmistrza Miasta Uniejów z 25 stycznia 2023 r. (znak: MGOPS.4702.55.2023) i orzekło co do istoty poprzez przyznanie A. M. świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania opieki nad W. M. w okresie od 23 grudnia 2022 r. do 31 grudnia 2022 r. w wysokości 2.119,00 zł miesięcznie oraz od 1 stycznia 2023 r. do 31 października 2024 r. w wysokości 2.458,00 zł miesięcznie.

Z akt sprawy wynika, że 29 grudnia 2021 r. wpłynął do MGOPS w Uniejowie wniosek A. M. o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad matką W. M.

Decyzją z 25 stycznia 2023 r. organ I instancji odmówił przyznania spornego świadczenia. Powołując się na art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych organ uznał, że przeszkodą w uwzględnieniu wniosku jest fakt, że niepełnosprawność W. M. nie powstała w dacie określonej tym przepisem.

Od powyższej decyzji odwołała się A. M. zarzucając jej naruszenie prawa materialnego, tj. art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych. W uzasadnieniu strona powołała się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 21 października 2014 r, K 38/13, na skutek którego doszło do uznania niekonstytucyjności części wskazanej wyżej normy prawnej w zakresie w jakim różnicuje prawo do świadczenia pielęgnacyjnego osób sprawujących opiekę nad osobą niepełnosprawną ze względu na datę powstania niepełnosprawności osoby wymagającej opieki. Na poparcie stanowiska przytoczono też szereg wyroków sądów administracyjnych. Skarżąca wniosła o uchylenie w całości zaskarżonej decyzji i przyznanie spornego świadczenia.