Wyrok WSA w Krakowie z dnia 27 lipca 2023 r., sygn. III SA/Kr 347/23

Transport

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jakub Makuch Sędziowie Sędzia WSA Ewa Michna (spr.) Asesor WSA Magdalena Gawlikowska Protokolant starszy referent Monika Kostecka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 lipca 2023 r. sprawy ze skargi A. P. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia 28 grudnia 2022 r., nr BP.500.217.2022.2250.ML6.337508 w przedmiocie kary pieniężnej oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z 7 lipca 2021 r. Małopolski Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego nałożył karę pieniężną w łącznej kwocie 700 zł na A. P. (dalej: skarżąca), jako na osobę zarządzającą w P. Sp. z o.o. w O.

Podstawę faktyczną ukarania stanowiły naruszenia wykazane w protokole kontroli z 7 czerwca 2022 r., określone lp.: 15.1 i lp.13 załącznika nr 4 do ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2201) – dalej: "u.t.d.", w postaci odpowiednio: wykonania przewozu drogowego pojazdem nieposiadającym ważnego aktualnego badania technicznego potwierdzającego jego zdatność do ruchu drogowego (200 zł) oraz skrócenie przez kierowcę odpoczynku dobowego o czas równy lub większy niż 4 godziny i 30 minut (500 zł).

W odwołaniu skarżąca podniosła zarzut naruszenia: art. 7, art. 8, art. 77 § 1, art. 80 i art. 107 § 3 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. 2023 r., poz. 775) - dalej "k.p.a.".

Decyzją z 28 grudnia 2022 r. Główny Inspektor Transportu Drogowego utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji.

Odnosząc się do stwierdzonego naruszenia określonego l.p.13 załącznika nr 4 do u.t.d. organ odwoławczy podał, że zgodnie z art. 4 lit. f rozporządzenia (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniające rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98, jak również uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 (Dz. U. UE. L. z 2006 r. Nr 102, str. 1 z późn. zm.) - dalej "rozporządzenie (WE) nr 561/2006" -odpoczynek, oznacza nieprzerwany okres, w którym kierowca może swobodnie dysponować swoim czasem. Wskazał też, że zgodnie z art. 8 ust. 1 - 5 i 8 ww. rozporządzenia (WE) nr 561/2006 - kierowca korzysta z dziennego i tygodniowego okresu odpoczynku. W każdym 24 godzinnym okresie po upływie poprzedniego dziennego okresu odpoczynku lub tygodniowego okresu odpoczynku kierowca musi wykorzystać kolejny dzienny okres odpoczynku. Jeśli część dziennego okresu odpoczynku zawarta w 24 godzinnym okresie wynosi co najmniej 9 godzin, ale mniej niż 11 godzin, wówczas ten dzienny okres odpoczynku uznaje się za skrócony dzienny okres odpoczynku. Dzienny okres odpoczynku może zostać przedłużony do rozmiarów regularnego lub skróconego tygodniowego okresu odpoczynku. Kierowca może mieć najwyżej trzy skrócone dzienne okresy odpoczynku pomiędzy dwoma tygodniowymi okresami odpoczynku. Konsekwencją powyższych rozwiązań jest treść lp. 13 załącznika nr 4 do u.t.d., który sankcjonuje skrócenie przez kierowcę odpoczynku dobowego o czas równy lub większy niż 4 godziny i 30 minut karą pieniężną w kwocie 500 zł.