Wyrok WSA w Krakowie z dnia 11 sierpnia 2020 r., sygn. III SA/Kr 297/20

W sytuacji ustalenia przez organy administracyjne osoby zarządzającego transportem w przedsiębiorstwie posiadającym licencję na wykonywanie krajowego transportu osób w zakresie przewozu osób samochodem osobowym, osoba ta podlega karze administracyjnej określonej w załączniku nr 4 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2019 r. poz. 2140) za brak zaświadczenia lekarskiego i zaświadczenia psychologa o braku przeciwwskazań zdrowotnych i psychologicznych do wykonywania pracy na stanowisku kierowcy u kierowcy wykonującego przewóz (lp. 4.2 i 4.3 załącznika), bez względu na rodzaj umowy na podstawie której kierowca wykonuje przewóz (pisemnej czy ustnej, umowy o pracę czy cywilnoprawnej umowy zlecenia).

Teza urzędowa

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Bożenna Blitek (spr.) Sędziowie: WSA Maria Zawadzka WSA Janusz Bociąga po rozpoznaniu w dniu 11 sierpnia 2020 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. S. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia 20 grudnia 2019 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] 2019 r. nr [...] Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego nałożył na K. S. - jako zarządzającego transportem w firmie A Sp. z o.o. z siedzibą w K - karę pieniężną w wysokości 2000 zł za wykonywanie przewozu drogowego przez kierowcę, który nie posiada orzeczenia lekarskiego o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na stanowisku kierowcy oraz orzeczenia psychologicznego o braku przeciwwskazań psychologicznych do wykonywania pracy na stanowisku kierowcy. W uzasadnieniu swojej decyzji organ I instancji wskazał, że w dniu 16 maja 2019 r. w K przy ul. W zatrzymano do kontroli pojazd marki Fiat o nr rej. [...], który prowadził M. Ś. Kierowca ten - przy wykorzystaniu aplikacji [...] - wykonywał zarobkowy, okazjonalny przewóz osób na rzecz przewoźnika pod nazwą A Sp. z o.o. z siedzibą w K. Organ podał, że w trakcie czynności kontrolnych przesłuchano pasażera D. M. oraz kierowcę. W wyniku tych przesłuchań ustalono, że pasażer zamówił poprzez aplikację [...] usługę przewozu na terenie K z ulicy P ul. M. Za wykonaną usługę pobrano od pasażera opłatę w wysokości 7,05 zł. W trakcie czynności kontrolnych oraz w wyniku przesłuchania kierowcy ustalono również, że kierowca ten nie posiada wymaganych prawem orzeczeń lekarskiego i psychologicznego, niezbędnych przy wykonywanym przewozie drogowym osób. Organ wskazał, że zarządzającego transportem w przedsiębiorstwie poddanym kontroli ustalono na podstawie informacji uzyskanej z Referatu Transportu i Działalności Regulowanej w Wydziale Ewidencji Pojazdów i Kierowców przy Urzędzie Miasta. Natomiast K. S. w piśmie z dnia 3 czerwca 2019 r. podniósł, że od 31 listopada 2018 r. nie jest już osobą zarządzającą transportem w przedsiębiorstwie poddanym kontroli. Odnosząc się do tych twierdzeń organ I instancji wskazał, że z dwukrotnego sprawdzenia w Referacie Transportu i Działalności Regulowanej w Wydziale Ewidencji Pojazdów i Kierowców przy Urzędzie Miasta - który z upoważnienia Prezydenta Miasta wydał licencję, którą posługuje się przewoźnik poddany kontroli - jednoznacznie wynika, że to K. S. jest osobą zgłoszoną jako osoba zarządzająca transportem u przewoźnika poddanego kontroli i temu faktowi organ przypisał wartość dowodową. Ponadto Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego, po analizie całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, uznał także, że przedsiębiorca nie może być zwolniony od odpowiedzialności na podstawie art. 92b oraz art. 92c ust. 1 ustawy o transporcie drogowym.