Wyrok WSA w Krakowie z dnia 8 września 2022 r., sygn. III SA/Kr 543/22

Inspekcja pracy

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jakub Makuch Sędziowie: WSA Tadeusz Kiełkowski WSA Elżbieta Czarny-Drożdżejko (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 8 września 2022 r. sprawy ze skargi F. Sp. z o.o. w K. na postanowienie Okręgowego Inspektora Pracy w Krakowie z dnia 24 stycznia 2022 r., nr KR-22-00118; KR-PPR-A.621.13.2021.6 w przedmiocie nałożenia grzywny celem przymuszenia skargę oddala.

Uzasadnienie

Zastępca Okręgowego Inspektora Pracy w Krakowie postanowieniem z dnia 24 stycznia 2022 r. nr KR-22-00118; KR-PPR-A.621.13.2021.6 działając na podstawie art. 19 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o Państwowej Inspekcji Pracy (tekst jedn. Dz. U. z 2019 r., poz. 1251, dalej: "u.p.i.p."), art. 17 § 1, art. 122 § 3, art. 18 ustawy z dnia 17 czerwca 1996 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (tekst jedn. Dz.U. z 2019 r. poz. 1438 ze zm., dalej: "u.p.e.a.") oraz art. 144 i 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz.U. z 2020 r., poz. 256), po rozpoznaniu zażalenia F. sp. z o.o. w K. utrzymał w mocy postanowienie Inspektora Państwowej Inspekcji Pracy w Krakowie z dnia 13 grudnia 2021 r. nr [...]; [...], w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia

Powyższe rozstrzygnięcia zapadły w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:

Postępowanie egzekucyjne wobec skarżącej zostało wszczęte na podstawie tytułu wykonawczego nr rej. [...] z dnia 13.12.2021 r. W ramach tego postępowania nałożono na Skarżącą w dniu 13.12.2021 grzywnę celem przymuszenia (postanowienie [...]).

W dniach 25, 28, 30 czerwca oraz 5 lipca 2021 r. Państwowa Powiatowa Inspekcja Pracy przeprowadziła kontrolę w F. sp. z o.o. (dalej: "skarżąca"), w wyniku której stwierdzono m. in., że skarżąca podjęła decyzję o niewypłacaniu pracownikowi R. O. wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy z powodu choroby przypadającej w marcu 2021 r. w kwocie 807,80 zł brutto. W protokole kontroli wskazano ponadto, że na platformie usług elektronicznych ZUS PUE zarejestrowane zostało przez lekarza zaświadczenie o niezdolności R. O. do pracy na druku ZUS ZLA w okresie od 15 do 31 marca 2021 r. Pracodawca zwrócił się do ZUS z wnioskiem o przeprowadzenie kontroli prawidłowości orzekania o czasowej niezdolności do pracy i wystawienia zaświadczenia lekarskiego w sprawie niezdolności do pracy R. O. Pismem z dnia 14 kwietnia 2021 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych poinformował pracodawcę, że lekarz orzecznik ZUS, po analizie dokumentacji medycznej dostarczonej przez lekarza prowadzącego, uznał, że zaświadczenie wystawione jest prawidłowo. Pracodawca ustalił kwotę wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy za chorobę przypadającą w okresie od 15 do 18 marca 2021 r. w wysokości 807, 80 zł brutto. W stanowiącym załącznik do protokołu kontroli oświadczeniu spółki dotyczącym braku wypłaty R. O. 807,80 zł wynagrodzenia, skarżąca wskazała, że ze względu na pokrywanie się okresu niezdolności do pracy z urlopem, który R. O. miała wykorzystać w tym samym okresie oraz faktu, że okres ten był okresem wypowiedzenia umowy o pracę, podjęła wątpliwości co do prawidłowości zaświadczenia ZUS ZLA.