Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 29 czerwca 2022 r., sygn. II SA/Bd 127/22

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Leszek Tyliński (spr.) Sędziowie sędzia WSA Renata Owczarzak sędzia WSA Katarzyna Korycka po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 29 czerwca 2022 r. sprawy ze skargi E. K. na decyzję Inspektor Sanitarny z dnia [...] grudnia 2021 r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej oddala skargę.

Uzasadnienie

Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w I. decyzją z dnia [...] października 2021 r., nr [...] nie stwierdził u E. K. (zwanej dalej skarżącą) choroby zawodowej - przewlekłej choroby narządu głosu spowodowanej nadmiernym wysiłkiem głosowym, trwającym co najmniej 15 lat, wymienionej w poz. 15 wykazu chorób zawodowych.

W uzasadnieniu decyzji organ I instancji podał, że decyzję wydano na podstawie orzeczenia lekarskiego Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w B. z dnia [...] czerwca 2021 r., nr [...] i orzeczenia lekarskiego Instytutu Medycyny Pracy im. prof. dra med. J. N. w Ł. nr [...] z dnia [...] września 2021 r. o braku podstaw do rozpoznania choroby zawodowej oraz opracowanej przez organ I instancji oceny narażenia zawodowego.

Od powyższej decyzji skarżąca złożyła odwołanie, w którym zarzuty kieruje przede wszystkim pod adresem jednostki orzeczniczej I i II stopnia, którym zarzuca różnice w rozpoznaniu jednostek chorobowych, nie przeanalizowanie całości dokumentacji medycznej i wydanie niespójnych orzeczeń lekarskich. W odwołaniu strona zaznaczyła, że badania w przedmiocie choroby zawodowej przeprowadzono u niej dopiero po dwóch latach od ustania czynników szkodliwych i uciążliwych narażenia zawodowego.

Inspektor Sanitarny decyzją z dnia [...] grudnia 2021 r., nr [...] utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

W uzasadnieniu organ odwoławczy stwierdził, że skarżąca swoją pracę zawodową rozpoczęła w dniu [...] września 1982 r. w Szkole Podstawowej w B., (obecnie Szkoła Podstawowa im. P. W., ul. [...], [...] B.) na stanowisku nauczyciela w wymiarze pełnego etatu. Skarżąca była aktywna zawodowo do dnia przejścia na emeryturę, tj. [...] sierpnia 2019 r. Do jej obowiązków na stanowisku nauczyciela należało m.in. prowadzenie zajęć z realizacją podstawy programowej, prowadzenie i dokumentowanie zajęć w klasach 1-3, prowadzenie wychowawstwa klasy, organizowanie i uczestnictwo w wycieczkach klasowych, uczestniczenie w naradach pedagogicznych, prowadzenie kółek zainteresowań, pełnienie dyżurów na korytarzu i boisku, pełnienie obowiązków Wicedyrektora Szkoły. Skarżąca brała także czynny udział w organizowaniu imprez w szkole, a także prowadziła zebrania z rodzicami.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00