Wyrok WSA w Łodzi z dnia 5 stycznia 2022 r., sygn. III SA/Łd 797/21

Inspekcja sanitarna

Dnia 5 stycznia 2022 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Nowacki, Sędziowie Sędzia WSA Krzysztof Szczygielski (spr.), Asesor WSA Paweł Dańczak, , po rozpoznaniu w dniu 5 stycznia 2022 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi "A" Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S. na decyzję [...] Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie stwierdzenia choroby zawodowej oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] nr [...], wydaną na podstawie art. 12 ust. 2 pkt 1 ustawy z 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (tj. Dz. U. z 2021 r. poz. 195), art. 2351 i 2352 kodeksu pracy z 26 czerwca 1974 r. (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 1320) i rozporządzenia Rady Ministrów z 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych (t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 1367) - dalej: rozporządzenie, oraz art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 256 ze zm.), [...] Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny (dalej: ŁPWIS), po rozpatrzeniu odwołania z 16 grudnia 2020 r. wniesionego przez firmę [...] Sp. z o.o. w [...] (pracodawca) od decyzji nr [...] Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego (dalej: PPIS) w [...] z [...]. nr [...] o stwierdzeniu choroby zawodowej układu wzrokowego - zwyrodnienie rogówki wywołane czynnikami drażniącymi, wymienionej w poz. 25 pkt 4 wykazu chorób zawodowych u IS (pracownik), utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

W sprawie ustalono następujący stan faktyczny i prawny.

ŁPWIS wskazał, że zgodnie z art. 2351 kodeksu pracy za chorobę zawodową uważa się chorobę, wymienioną w wykazie chorób zawodowych, jeżeli w wyniku oceny warunków pracy można stwierdzić bezspornie lub z wysokim prawdopodobieństwem, że została ona spowodowana działaniem czynników szkodliwych dla zdrowia występujących w środowisku pracy albo w związku ze sposobem wykonywania pracy, zwanych "narażeniem zawodowym". Ponadto, art. 2352 kodeksu pracy stanowi, że rozpoznanie choroby zawodowej u pracownika lub byłego pracownika może nastąpić w okresie jego zatrudnienia w narażeniu zawodowym albo po zakończeniu pracy w takim narażeniu, pod warunkiem wystąpienia udokumentowanych objawów chorobowych w okresie ustalonym w wykazie chorób zawodowych. Do stwierdzenia choroby zawodowej przez właściwego inspektora sanitarnego konieczne jest orzeczenie lekarskie o rozpoznaniu choroby zawodowej wydane przez upoważnioną zgodnie z § 5 ww. rozporządzenia jednostkę orzeczniczą.