Wyrok WSA w Opolu z dnia 8 grudnia 2021 r., sygn. I SA/Op 438/21
Interpretacje podatkowe
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Gocki Sędziowie Sędzia NSA Gerard Czech (spr.) Asesor sądowy Anna Komorowska-Kaczkowska Protokolant Starszy inspektor sądowy Maria Żymańczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 grudnia 2021 r. sprawy ze skargi P. K. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia [...], nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych I. uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną, II. zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz strony skarżącej kwotę 497,00 zł (słownie złotych: czterysta dziewięćdziesiąt siedem 00/100) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Uzasadnienie
Zaskarżoną interpretacją indywidualną przepisów prawa podatkowego dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych z dnia [...] nr [...], Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej działając na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm. - powoływanej dalej jako: "O.p.") stwierdził, że stanowisko P. K. - dalej jako: "wnioskodawca", "strona" lub "skarżący", przedstawione we wniosku z dnia 16 marca 2021 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w zakresie możliwości zastosowania indywidualnej stawki amortyzacyjnej - jest nieprawidłowe.
W przedmiotowym wniosku, po jego uzupełnieniu, wnioskodawca przedstawił następujące zdarzenie przyszłe:
Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, obecnie nie prowadzi działalności gospodarczej, jednak dopuszcza możliwość, że w przyszłości zacznie ją prowadzić. Powziął on informację, że właściciel nieruchomości hotelowej położonej w S. (dalej jako: "budynek") zamierza w nim wyodrębnić pod względem prawnym lokale w celu ich dalszej odsprzedaży. Wnioskodawca zakłada możliwość nabycia jednego lub kilku lokali (dalej jako: "lokal"), które będą wykorzystywane w działalności gospodarczej, np. do celów wynajmu. Z dokumentacji wynika ponadto, że w 1966 r. podmiot trzeci był już użytkownikiem przedmiotowej nieruchomości, co potwierdza, że przynajmniej od tego roku budynek był już posadowiony i stanowi on budynek niemieszkalny, do tej pory amortyzowany stawką 2,5% rocznie. Ponadto na żądane organu w uzupełnieniu złożonego wniosku strona podała, że w opisanym budynku niemieszkalnym obecne prowadzona jest działalność hotelarska. Wyodrębnione w nim pod względem prawnym lokale przeznaczone będą do dalszej odsprzedaży i nadal będą miały charakter niemieszkalny. Po ich nabyciu przez wnioskodawcę w dalszym ciągu nie będą miały one statusu lokali mieszkalnych. Wprowadzone zostaną do ewidencji środków trwałych wnioskodawcy, a następnie na podstawie umowy z operatorem hotelu zostaną oddane w wynajem temu podmiotowi na dziesięć lat. Za wynajem lokali będzie wystawiana co miesiąc faktura do operatora przez okres trwania umowy. Wskazany najem ma być prowadzony według modelu, w którym wynajmującym ma być operator zarządzający hotelem, który zgodnie z przedmiotem swojej działalności nadal prowadzić ma działalność hotelarską.