Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 31 maja 2007 r., sygn. I SA/Bk 187/07

Prawo do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wykorzystywanych nabytych środków trwałych ustawodawca uzależnia m.in. od faktycznego wykorzystywania ich na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wykładnia art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. - o podatku dochodowym od osób fizycznych nie daje jednak podstaw do przyjęcia, że z uprawnienia tego nie mogą korzystać podatnicy wykorzystujący środki trwałe poza potrzebami związanym z prowadzoną działalnością gospodarczą również do innych celów. Brak możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych dotyczy wyłącznie podatników nie wykorzystujących w ogóle tych środków na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Mieczysław Markowski (spr.), Sędziowie sędzia WSA Sławomir Presnarowicz, asesor WSA Wojciech Stachurski, Protokolant Beata Borkowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 23 maja 2007 r. sprawy ze skargi T. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] stycznia 2007 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2003 r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana w całości, 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w B. na rzecz skarżącego T. S. kwotę 2.977,00 (słownie: dwa tysiące dziewięćset siedemdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

W wyniku przeprowadzonego postępowania kontrolnego w zakresie wywiązywania się z obowiązków wynikających z przepisów prawa podatkowego za okres od 01.01.2003 r. do 31.12.2003 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego

w S. decyzją z dnia [...].10.2006 r., Nr [...], określił Panu T. S. zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2003 r. w wysokości [...] zł.

Z przeprowadzonego postępowania wynika, iż w 2003 r. Pan T. S. wykonywał czynności, które na podstawie obowiązujących w tym roku przepisów art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 19.11.1999 r. - Prawo o działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 101, poz. 1178 ze zm.) oraz art. 3 pkt 9 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) należało zaliczyć do działalności gospodarczej, przedmiotem której była sprzedaż żwiru i pospółki. Przychody z wykonywania tych czynności, tj. przychody ze sprzedaży żwiru i pospółki podatnik uzyskał w miesiącach marzec - grudzień 2003 r. Powołując się na treść przepisów art. 9a ust. 2 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) i art. 29 ust.1 ustawy z dnia 20.01.1998 r.