Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 24 listopada 2021 r., sygn. II SA/Ol 913/21

Zabezpieczenie społeczne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Marzenna Glabas (spr.) Sędziowie sędzia WSA Renata Kantecka sędzia WSA Piotr Chybicki po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 24 listopada 2021 r. sprawy ze skargi B. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Wnioskiem z 13 maja 2020 r. B. C. (dalej jako: "skarżąca") zwróciła się do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku ze sprawowaniem opieki nad niepełnosprawną w stopniu znacznym matką.

Decyzją z "[...]" r. Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej, działający z upoważnienia Burmistrza Miasta (dalej jako: "organ I instancji"), odmówił przyznania skarżącej świadczenia pielęgnacyjnego. W uzasadnieniu organ I instancji wyjaśnił, że nie została spełniona przesłanka do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z art. 17 ust. 1b ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 111; dalej jako: "u.ś.r."), ponieważ niepełnosprawność matki skarżącej powstała w 73. roku życia. Ponadto organ I instancji wskazał, że nie został także spełniony warunek niepodejmowania zatrudnienia, ponieważ skarżąca w ostatnim czasie pobierała zasiłek stały.

Na skutek wniesionego odwołania, decyzją z "[...]" r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze (dalej jako: "Kolegium", "organ II Instancji", "organ odwoławczy") uchyliło decyzję organu I instancji i przekazało sprawę temu organowi do ponownego rozpoznania. W uzasadnieniu Kolegium wyjaśniło, że Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 24 października 2010 r., sygn. akt 38/13, stwierdził niekonstytucyjność art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych w zakresie dotyczącym prawa do świadczenia pielęgnacyjnego dla opiekunów osób wymagających opieki, których niepełnosprawność powstała po ukończeniu 18. ewentualnie 25. roku życia. Dlatego nie jest dopuszczalne oparcie decyzji odmownej na tej części przepisu. Ponadto organ odwoławczy nakazał organowi I Instancji ustalenie zakresu, częstotliwości i wymiaru godzinowego sprawowanej przez skarżącą opieki w kontekście możliwości wykonywania przez nią pracy zarobkowej.