Wyrok WSA w Lublinie z dnia 25 listopada 2021 r., sygn. II SA/Lu 541/21

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jerzy Parchomiuk Sędziowie Sędzia WSA Grzegorz Grymuza (sprawozdawca) Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 25 listopada 2021 r. sprawy ze skargi M. L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] maja 2021 r., nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego skargę oddala.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia [...] r. znak: [...], po rozpatrzeniu odwołania M. L. (dalej jako: "skarżąca"), utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta Z. z dnia [...] r. znak: [...] w sprawie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego wnioskowanego na matkę - B. W..

Rozstrzygnięcie organu zostało wydane w oparciu o następujący stan faktyczny i prawny sprawy:

Wnioskiem z dnia 27 stycznia 2021 r. (data wpływu do organu) skarżąca zwróciła się do Prezydenta Miasta Z. o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej związku z opieką nad matką B. W., legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności z dnia 8 października 2019 r., wydanym przez Powiatowy Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Z.

Decyzją z dnia [...] r. organ I instancji odmówił przyznania wnioskowanego świadczenia. W uzasadnieniu organ wskazał, że nie została spełniona przesłanka wynikającą z art. 17 ust. 1b ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 111; dalej jako: u.ś.r.), gdyż niepełnosprawność osoby wymagającej opieki powstała po ukończeniu wieku określonego w ww. przepisie. Ponadto skarżąca ma ustalone prawo do specjalnego zasiłku opiekuńczego na okres zasiłkowy 2020/2021, co oznacza spełnienie przesłanki negatywnej wynikającej z art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. b) u.ś.r.

W odwołaniu od powyższej decyzji, pełnomocnik skarżącej zarzucił zaskarżonej decyzji naruszenie art. 17 ust. 1b u.ś.r., poprzez brak uwzględnienia wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 października 2014 r., sygn. akt K 38/13, w którym Trybunał stwierdził, że przepis ten w zakresie, w jakim różnicuje prawo do świadczenia pielęgnacyjnego osób sprawujących opiekę nad osobą niepełnosprawną po ukończeniu przez nią wieku określonego w tym przepisie ze względu na moment powstania niepełnosprawności, jest niekonstytucyjny. Zaskarżonej decyzji zarzucono także naruszenie art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. b), poprzez uznanie, że okoliczność pobierania specjalnego zasiłku opiekuńczego stanowi negatywną przesłankę do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego, a także niezastosowanie art. 27 ust. 5 u.ś.r. i nieuwzględnienie, że w razie zbiegu świadczenia pielęgnacyjnego i specjalnego zasiłku opiekuńczego opiekun osoby niepełnosprawnej ma prawo wyboru jednego ze świadczeń.