Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 14 października 2021 r., sygn. II SA/Sz 770/21

Ruch drogowy

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Stefan Kłosowski Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Grzegorczyk-Meder (spr.), Asesor WSA Krzysztof Szydłowski po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 14 października 2021 r. sprawy ze skargi M. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie odmowy wydania prawa jazdy oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją administracyjną z dnia [...] października 2020 r. nr [...], działając na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 5 ustawy o kierujących pojazdami, Starosta [...], dalej także jako: "Starosta", odmówił wydania M. K., dalej także jako: "wnioskodawca, strona, skarżący", prawa jazdy kategorii [...], uznając, iż wnioskodawca pozostaje w okresie cofnięcia uprawnienia do kierowania pojazdami na mocy decyzji organu [...], w okresie od dnia [...] kwietnia 2015 r. do dnia [...] kwietnia 2030 r. Uzyskał on bowiem prawo jazdy kategorii [...] o numerze [...], które zostało niepodważalnie cofnięte decyzją władz [...] z dnia [...] kwietnia 2015 r. Starosta wskazał, że ww. decyzja wydana została bezterminowo, do czasu spełnienia przez M. K. warunku przedłożenia opinii medyczno-psychologicznej, potwierdzającej, iż wnioskodawca może ponownie uczestniczyć w ruchu drogowym jako kierowca, ewentualnie do czasu wykreślenia z niemieckiego rejestru karnego adnotacji o cofnięciu uprawnienia do kierowania pojazdami, tj. do dnia [...] kwietnia 2030 r.

Pismem z dnia 24 stycznia 2021 r. M. K. wniósł o unieważnienie ww. decyzji Starosty z dnia [...] października 2020 r. o odmowie wydania prawa jazdy [...], z powodu naruszenia przepisu art. 156 § 1 pkt 1 k.p.a. Uzasadniając powyższe strona wskazała, iż w dacie wydania decyzji Starosty M. K. zamieszkiwał pod adresem ul. [...]/[...], [...], na dowód czego przedstawił umowę najmu okazjonalnego lokalu mieszkalnego z dnia [...] sierpnia 2020 r. W świetle powyższego, w ocenie strony, naruszona została właściwość organu, a organem właściwym do wydania decyzji pozostawał Starosta [...], a nie Starosta [...].