Wyrok WSA w Lublinie z dnia 28 kwietnia 2015 r., sygn. III SA/Lu 1135/14
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jadwiga Pastusiak, Sędziowie Sędzia WSA Ewa Ibrom, Sędzia WSA Grzegorz Wałejko (sprawozdawca), Protokolant Referent Paulina Nagajek, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 28 kwietnia 2015 r. sprawy ze skargi T. P. na akt Starosty z dnia [...] sierpnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu części opłaty za wydanie karty pojazdu I. uchyla zaskarżony akt; II. uznaje obowiązek Starosty dokonania na rzecz T. P. zwrotu kwoty 425 zł (czterysta dwadzieścia pięć złotych), stanowiącej część opłaty uiszczonej za wydanie karty pojazdu seria i numer [...] dotyczącej samochodu osobowego Citroen ZX o numerze rejestracyjnym [...]; III. zasądza od Starosty na rzecz T. P. kwotę 457 zł (czterysta pięćdziesiąt siedem złotych) z tytułu zwrotu kosztów postępowania.
Uzasadnienie
Pismem z dnia 12 sierpnia 2014 r. T. P. wystąpił do Starosty [...] z wnioskiem o stwierdzenie uprawnienia do otrzymania zwrotu kwoty 425 zł, stanowiącej część wniesionej w dniu 11 sierpnia 2005 r. opłaty w wysokości 500 zł za wydanie karty pojazdu seria i numer [...], dotyczącej samochodu marki [...] o numerze rejestracyjnym [...]. Wnioskujący uzasadnił swoje roszczenie niezgodnością przepisów, które stanowiły podstawę pobrania opłaty za wydanie karty pojazdu, z Konstytucją i z prawem wspólnotowym, co zostało potwierdzone wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 17 stycznia 2006 r. (Dz. U. Nr 15, poz. 119) oraz postanowieniem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 10 grudnia 2007 r. w sprawie C-134/07 (Dz. Urz. UE z 2008 r. Nr C 64, s. 15/1).
Pismem z dnia 25 sierpnia 2014 r. Starosta [...] w odpowiedzi na wniosek skarżącego z dnia 12 sierpnia 2014 r. odmówił zwrotu kwoty 425 zł. Organ wyjaśnił, że opłata została pobrana na podstawie obowiązującego wówczas § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003 r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu (Dz. U. Nr 137, poz. 1310, dalej powoływanego także jako "rozporządzenie z 2003 r."), a więc aktu należącego do źródeł prawa powszechnie obowiązującego, wiążącego organ administracji publicznej.