Wyrok WSA w Lublinie z dnia 15 stycznia 2015 r., sygn. III SA/Lu 580/14

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Zalewski, Sędziowie Sędzia WSA Jadwiga Pastusiak, Sędzia WSA Grzegorz Wałejko (sprawozdawca), Protokolant Specjalista Wiesława Dudek, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 15 stycznia 2015 r. sprawy ze skargi A. S. na akt Starosty z dnia [...] marca 2014 r., nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu części opłaty za wydanie kary pojazdu I. uchyla zaskarżony akt; II. uznaje obowiązek Starosty dokonania na rzecz A. S. zwrotu kwoty 425 zł (czterysta dwadzieścia pięć złotych), stanowiącej część opłaty uiszczonej za wydanie karty pojazdu [...], dotyczącej samochodu osobowego marki Ford Eskort o numerze rejestracyjnym [...]; III. zasądza od Starosty na rzecz A. S. kwotę 457 zł (czterysta pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 28 lutego 2013 r. pełnomocnik A. S. wystąpił do Starosty [...] z wnioskiem o stwierdzenie uprawnienia do otrzymania zwrotu kwoty 425 zł, stanowiącej część wniesionej w dniu 29 lipca 2004 r. opłaty za wydanie karty pojazdu, dotyczącej samochodu osobowego [...][...] o numerze rejestracyjnym [...]. Wnioskujący uzasadnił swoje roszczenie niezgodnością przepisów, które stanowiły podstawę pobrania opłaty za wydanie karty pojazdu, z Konstytucją i z prawem wspólnotowym, co zostało potwierdzone wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 17 stycznia 2006 r. (Dz. U. Nr 15, poz. 119) oraz postanowieniem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 10 grudnia 2007 r. w sprawie C-134/07 (Dz. Urz. UE z 2008 r. Nr C 64, s. 15/1).

W odpowiedzi na powyższe wystąpienie, udzielonej pismem z dnia 31 marca 2014 r., Starosta [...] odmówił zwrotu określonej przez wnioskującego części opłaty za wydanie karty pojazdu. Organ wyjaśnił, że opłata została pobrana na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003 r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu (Dz. U. Nr 137, poz. 1310, dalej powoływanego także jako "rozporządzenie z 2003 r."), a więc aktu należącego do źródeł prawa powszechnie obowiązującego, wiążącego organ administracji publicznej. Organ rejestrujący nie miał możliwości swobodnego określenia wysokości tej opłaty. Starosta podkreślił, że wprawdzie Trybunał Konstytucyjny we wspomnianym wyżej wyroku, stwierdził niekonstytucyjność przepisu stanowiącego podstawę pobierania opłaty za wydanie karty pojazdu w wysokości 500 zł, jednak nie nadał swojemu orzeczeniu mocy wstecznej, lecz odroczył utratę mocy kwestionowanego przepisu rozporządzenia do 1 maja 2006 r. Ponadto w ocenie organu roszczenie o zwrot opłaty za kartę pojazdu uiszczonej w dniu 29 lipca 2004 r. przedawniło się w dniu 31 grudnia 2009 r. na podstawie art. 79 § 2 Ordynacji podatkowej tak jak prawo do złożenia wniosku o zwrot nadpłaty.