Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 12 października 2021 r., sygn. II SA/Ol 505/21

Transport

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Osipuk Sędziowie Sędzia WSA Marzenna Glabas (spr.) Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Protokolant specjalista Karolina Hrymowicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 października 2021 r. sprawy ze skargi M. S. - Przedsiębiorstwa A na decyzję Inspektora Transportu Drogowego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie kary za naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z "[...]" r. Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego (dalej jako: "organ I instancji") nałożył na M. S. prowadzącą działalność gospodarczą pod nazwą "[...]" z siedzibą w P. (dalej jako: "skarżąca") karę pieniężną w kwocie 4000 zł, na podstawie art. 92a ust. 1, 3 i 7 ustawy z 6 września 2001 r.

o transporcie drogowym (Dz.U. z 2019 r. poz. 2140) oraz lp.9.2 załącznika nr 3 do tej ustawy.

W uzasadnieniu organ I instancji wyjaśnił, że w dniu 12 lutego 2020 r. na drodze wojewódzkiej nr "[...]" funkcjonariusze Policji z Komendy Miejskiej dokonali kontroli zespołu pojazdów składającego się z pojazdu marki Volvo o nr. rej "[...]" oraz naczepy marki MTDK AMT o nr rej "[...]", którym kierował S. U. Zatrzymanym pojazdem wykonywany był krajowy transport drogowy rzeczy przez przedsiębiorstwo skarżącej. Podczas kontroli stwierdzono, że pojazd i naczepa posiada m.in. zużyte opony i popękane tarcze hamulcowe. Kierowca podpisał protokół kontroli bez zastrzeżeń. Organ I instancji uznał, że popękane tarcze hamulcowe stanowią niebezpieczne usterki techniczne. Organ wyjaśnił, że zgodnie z § 5 ust. 7 pkt 3 rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 5 listopada 2019 r. w sprawie kontroli ruchu drogowego, usterki niebezpieczne to usterki powodujące bezpośrednie zagrożenie dla bezpieczeństwa ruchu drogowego lub naruszające wymagania ochrony środowiska, w stopniu uniemożliwiającym używanie pojazdu w ruchu drogowym, które powodują niedopuszczenie do dalszego używania pojazdu. Zgodnie z pkt 1.1.14 lit. a) załącznika nr 1 do cytowanego rozporządzenia, nadmierne zużycie tarczy, rysy lub pęknięcia na powierzchni stanowią usterki niebezpieczne. Ponieważ pęknięte tarcze hamulcowe stwierdzono w obu kontrolowanych pojazdach, stosownie do lp. 9.2 załącznika nr 3 do ustawy, karę pieniężną po 2000 zł nałożono za każdy pojazd. Organ I instancji wyjaśnił również, że nie zaistniały przesłanki z art. 92 c ust. 1 ustawy o transporcie drogowym, wyłączające odpowiedzialność podmiotu wykonującego przewóz. Wskazał, że skarżąca oraz kierowca nie zaprzeczali istnieniu usterek, lecz kwestionowali możliwość stwierdzenia przedmiotowej usterki na drodze przez funkcjonariuszy Policji. Natomiast zgodnie z cytowanym rozporządzeniem, pęknięcie tarcz hamulcowych stwierdzane jest na podstawie kontroli organoleptycznej bez konieczności kierowania pojazdu do stacji diagnostycznej.