Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 23 września 2021 r., sygn. II SA/Sz 438/21

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Stefan Kłosowski (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Maria Mysiak, Sędzia WSA Katarzyna Sokołowska po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 23 września 2021 r. przy udziale Prokuratora Prokuratury R. w S. sprawy ze skargi B. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Burmistrza Miasta W. z dnia [...] r. nr [...] [21], II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. na rzecz skarżącej B. R. kwotę [...]([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] stycznia 2021 r., nr [...] Burmistrz Miasta W., dalej : "organ I instancji", na podstawie art. 104, art. 107, art. 130 § 4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 poz. 256 z późn. zm.), dalej : "K.p.a.", w związku z art. 7, art. 23, art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (teks jedn.: Dz. U. z 2020 poz. 111 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku z dnia [...] grudnia 2020 r., złożonego przez B. R., dalej :"Wnioskodawczyni", "strona" reprezentowaną przez radcę prawnego M. M., odmówił przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4, i sprawowania opieki nad matką - H. L. - dalej także "podopieczna".

W uzasadnieniu decyzji Organ I instancji wskazał, że z analizy zgromadzonych dokumentów wynika, że nie jest spełniony warunek określony w art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych, ponieważ w orzeczeniu o niepełnosprawności nr [...], wydanym w dniu [...] maja 2018 r. nie wskazano dokładnie od kiedy niepełnosprawność H. L. istnieje, poprzestając na stwierdzeniu, że okoliczności tej "nie da się ustalić". Organ, rozpatrując sprawę o przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego, nie jest uprawniony do samodzielnego ustalenia zarówno stopnia niepełnosprawności jak i daty, od której niepełnosprawność istnieje. Organ wskazał, że z analizy akt sprawy nie wynika jednoznacznie od kiedy istnieje niepełnosprawność podopiecznej, w związku z tym nie można przyjąć, iż niepełnosprawność powstała przez 25 rokiem życia. Uzasadniając decyzję Burmistrz Miasta W. przywołał wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 października 2014 r. (sygn. akt K 38/13), w którym Trybunał stwierdził niezgodność unormowania zawartego w art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych z art. 32 ust. 1 Konstytucji RP w zakresie, w jakim różnicuje prawo do świadczenia pielęgnacyjnego osób sprawujących opiekę nad osobą niepełnosprawną po ukończeniu przez nią wieku określonego w tym przepisie ze względu na moment powstania niepełnosprawności. Organ I instancji wskazał, że wyrok Trybunału Konstytucyjnego nie został dotychczas wykonany, a tym samym nie dokonano żadnych zmian w zasadach przyznawania świadczeń pielęgnacyjnych opiekunom osób niepełnosprawnych. Skutkiem wejścia w życie opisanego wyroku nie jest ani uchylenie art. 17 ust. 1b ustawy, ani wykonanie prawa do żądania świadczenia dla dorosłych osób niepełnosprawnych, jeżeli niepełnosprawność podopiecznych nie powstała w okresie dzieciństwa.