Wyrok WSA w Lublinie z dnia 21 października 2020 r., sygn. I SA/Lu 396/20

Podatek dochodowy od osób fizycznych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Halina Chitrosz-Roicka Sędziowie WSA Krystyna Czajecka-Szpringer WSA Monika Kazubińska-Kręcisz (sprawozdawca) Protokolant starszy inspektor sądowy Marta Ścibor po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 października 2020 r. sprawy ze skargi A. W. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej - oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] Dyrektor Izby Administracji Skarbowej (organ) utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] lutego 2020r. w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w [...] z dnia [...] października 2015 r. (decyzji ostatecznej), określającej A. W. (skarżącej) zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2010 r. z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości stanowiącej lokal mieszkalny, w kwocie [...] zł.

Jak wynika z akt sprawy i treści zaskarżonego orzeczenia, decyzją z dnia [...] lipca 2015 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w R. określił skarżącej zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2010 r. z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, stanowiącej lokal mieszkalny nr [...] położony w S., w budynku wielomieszkaniowym nr [...], przy ulicy Ż. , przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie. Następnie, Dyrektor Izby Skarbowej w [...] decyzją ostateczną, utrzymał w mocy to rozstrzygnięcie.

Skarżąca wniosła o stwierdzenie nieważności decyzji ostatecznej, zarzucając rażące naruszenie art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (u.p.d.o.f.). Argumentowała, że w sprzedanym mieszkaniu była zameldowana przez okres ponad 12 miesięcy oraz złożyła stosowne oświadczenie przed pracownikiem urzędu skarbowego. Spełniła więc wszystkie kryteria uprawniające do zwolnienia, o których mowa we wskazanym przepisie, gdyż ustawa nie stanowi w jakiej formie należy takie oświadczenie złożyć. Na dalszym etapie postępowania skarżąca wskazywała też na poglądy orzecznictwa, zgodnie z którymi we wcześniejszej praktyce w sprawach "ulgowiczów meldunkowych" dochodziło do zmiany lub uzupełnienia treści przepisu poprzez wprowadzenie konieczności złożenia oświadczenia w formie pisemnej.