Wyrok WSA w Warszawie z dnia 15 września 2020 r., sygn. VI SA/Wa 2528/19

Własność przemysłowa

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Kozik Sędziowie Sędzia WSA Barbara Kołodziejczak-Osetek Sędzia WSA Jakub Linkowski (spr.) Protokolant ref. staż. Robert Mirończyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 września 2020 r. sprawy ze skargi T. W., P. W. na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] września 2019 r. nr [...] w przedmiocie prawa ochronnego na znak towarowy oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] października 2015 r. Urząd Patentowy Rzeczpospolitej Polskiej na podstawie art. 245 ust 1 pkt. 1 w związku z art. 129 ust. 1 pkt 2, art. 129 ust. 2 pkt 1, 2 i 3 ustawy Prawo własności przemysłowej z dnia 30 czerwca 2000 (Dz. U. z 2013 r., poz. 1410 oraz z 2015 r. poz. 1266) i art. 2 ust. 1 ustawy z 11 września 2015 r o zmianie ustawy - Prawo własności przemysłowej (DZ. U. 2015.1615), po rozpoznaniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy utrzymał w mocy decyzję z [...] października 2018 roku o odmowie udzielenia prawa ochronnego na znak towarowy [...], zgłoszony [...] stycznia 2016 roku przez J. o numerze [...].

W uzasadnieniu decyzji organ wyjaśnił, że decyzją z [...] października 2018 roku stwierdził, że nie może być udzielone prawo ochronne na znak towarowy [...] zgłoszony w dniu [...] stycznia 2016 r. przez J. o numerze [...], przeznaczony do oznaczania następujących towarów i usług w klasach:

Odzież, obuwie, nakrycia głowy (klasa 25), organizowanie i prowadzenie szkoleń, konferencji, kongresów, seminariów, sympozjów, specjalistycznych zjazdów, nauczanie, kształcenie praktyczne (klasa 41).

Zdaniem organu zgłoszone oznaczenie nie posiada dostatecznych znamion odróżniających w rozumieniu art. 129 ust 1 pkt 2 i ust 2 pkt 1, 2 i 3 ustawy Prawo własności przemysłowej, gdyż jako znak opisowy w stosunku do towarów i usług nim sygnowanych, nie daje podstaw do odróżniania usług określonego przedsiębiorstwa od tego samego rodzaju usług innych podmiotów gospodarczych. Ponadto Urząd podniósł, że zgłoszone oznaczenie, mimo iż jest w języku angielskim, należy do języka powszechnego i przyznanie wyłączności jednemu podmiotowi ograniczałoby dostęp innych podmiotów do przedmiotowego określenia.