Wyrok WSA w Warszawie z dnia 30 lipca 2020 r., sygn. VI SA/Wa 2725/19

Uprawnienia do wykonywania zawodu

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zdzisław Romanowski Sędziowie Sędzia WSA Magdalena Maliszewska (spr.) Sędzia WSA Tomasz Sałek Protokolant st. sekr. sąd. Katarzyna Zielińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 lipca 2020 r. sprawy ze skargi A. H. na uchwałę Komisji Egzaminacyjnej II stopnia przy Ministrze Sprawiedliwości w celu rozpatrzenia odwołań od wyników egzaminu adwokackiego z dnia [...] października 2019 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia wyniku egzaminu adwokackiego oddala skargę

Uzasadnienie

Sygn. akt:

VI SA/Wa 2725/19

Uzasadnienie

Zaskarżoną uchwałą z dnia [...] października 2019 r. Komisja Egzaminacyjna II stopnia przy Ministrze Sprawiedliwości do spraw odwołań od wyników egzaminu adwokackiego dalej jako: Komisja Odwoławcza) utrzymała w mocy uchwałę nr [...] z dnia [...] kwietnia 2019 r. Komisji Egzaminacyjnej do przeprowadzenia egzaminu adwokackiego z siedzibą w T. stwierdzającą, że A. H. (dalej jako: skarżąca) uzyskała z egzaminu wynik negatywny.

Z uzasadnienia ww. uchwały wynika, że zdająca z zadania z zakresu prawa karnego otrzymała ocenę niedostateczną, z zadania z zakresu prawa cywilnego ocenę dostateczną, z zadania z zakresu prawa gospodarczego również ocenę dostateczną, z zadania z zakresu prawa administracyjnego ocenę dostateczną i z zadania z zakresu zasad wykonywania zawodu lub zasad etyki także ocenę dostateczną Powołując się na treść przepisu art. 78f ust. 1 ustawy - Prawo o adwokaturze, który to przepis określa, że pozytywny wynik z egzaminu adwokackiego otrzymuje zdający, który z każdej części egzaminu otrzymał ocenę pozytywną, Komisja wskazała, iż A. H. uzyskała wynik negatywny z egzaminu.

Skarżąca wniosła odwołanie od Uchwały nr [...] z dnia [...] kwietnia 2019 r. Komisji Egzaminacyjnej do przeprowadzenia egzaminu adwokackiego w 2019 r. z siedzibą w T., w sprawie ustalenia wyniku egzaminu adwokackiego w całości i wniosła o uznanie, iż uzyskała pozytywny wynik z przeprowadzonego w roku 2019 egzaminu adwokackiego. Kwestionując negatywną ocenę wystawioną z zakresu prawa karnego skarżąca wskazała na wstępie, iż jeden z Egzaminatorów błędnie stwierdził, iż skarżąca dąży do skazania reprezentowanej osoby za czyn z art. 119 k.w., w sytuacji, gdy takiego wniosku nie było, a wniosek apelacji zmierzał do uniewinnienia. Jej zdaniem, błąd ten mógł mieć znaczenie dla końcowej oceny pracy. Ponadto skarżąca w zakresie zarzutu naruszenia art. 173 k.p.k. w zw. z art. 5 § 1 i 2 k.p.k. wskazywała, iż wywiedziony w apelacji zarzut nieokazania pokrzywdzonemu katalogu z wizerunkiem oskarżonego został postawiony na korzyść reprezentowanej osoby. W odniesieniu do zarzutu naruszenia art. 29 k.k. skarżąca podjęła polemikę z dokonaną oceną jej apelacji. Podniosła, iż bardzo dobra sytuacja materialna osoby, od której oskarżony przyjął na przechowanie samochód i uprzednia niekaralność sprawiły, iż oskarżony był przekonany o prawidłowości swojego postępowania, co umożliwiało przyjęcie, że jego stan umysłu wytwarzał urojenia w tym zakresie. W konsekwencji autorka odwołania wskazuje, iż zarzut i wniosek wywiedziono zasadnie na korzyść klienta. W jej ocenie prawidłowo również sformułowała ona wniosek ewentualny odnoszący się do rażącej surowości orzeczonej kary, który stanowi walor pracy, gdyż ma na celu ochronę interesów klienta. Skarżąca podniosła nadto niezasadność negatywnej oceny stylu i języka pracy. W konkluzji wskazała, iż kierowała się przy rozwiązywaniu stanu faktycznego daleko idącą etyką adwokacką, chroniąc dobro oraz interes swojego klienta.