Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 30 lipca 2020 r., sygn. II SA/Ol 172/20

Gry losowe

Dnia 30 lipca 2020 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Sędziowie sędzia WSA Beata Jezielska (spr.) sędzia WSA Marzenna Glabas Protokolant starszy referent Małgorzata Gaida po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 lipca 2020 roku sprawy ze skargi spółki A na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia "[...]" roku, nr "[...]" w przedmiocie kary z tytułu urządzania gier hazardowych oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z "[...]" Naczelnik "[...]" Urzędu Celno-Skarbowego w O. (dalej jako: organ I instancji), na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 1 i ust. 4 pkt 1 lit. a ustawy z 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 847 - stan prawny na dzień wydania zaskarżonej decyzji - dalej jako: u.g.h.), nałożył na "[...]" Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie (dalej jako: Spółka lub skarżąca) karę pieniężną w wysokości 500000 zł z tytułu urządzania gier na automatach: Energy o nr "[...]", Turbo Hot Fun o nr "[...]", Turbo Hot Fun o nr "[...]", Hot Fun o nr "[...]"oraz Energy o nr "[...]", bez wymaganej koncesji w lokalu "[...]" przy ul. S. "[...]" w O. W uzasadnieniu wskazano, że podczas wykonywania obowiązków służbowych przez funkcjonariuszy celnych 1 sierpnia 2017 r. ujawniono obecność wskazanych wyżej automatów w przedmiotowym lokalu. Automaty były włączone i gotowe do gry. Jednocześnie nie stwierdzono na nich numerów poświadczenia rejestracji ani innych oznaczeń mogących świadczyć o ich legalności. W celu ustalenia zasad działania ujawnionych automatów dokonano ich oględzin oraz przeprowadzono eksperyment procesowy, polegający na odtworzeniu przebiegu dostępnych na nich gier. Wykonane doświadczenia na automatach wykazały, że zainstalowane gry mają charakter gier losowych. Tok gry pozostaje bowiem poza sferą oddziaływania grającego i jest niezależny od zdolności psychomotorycznych takich, jak: spostrzegawczość, refleks, zręczność, a także od nabytych umiejętności, doświadczenia i stopnia wytrenowania. W związku z tym, że ustalony stan faktyczny cechowały okoliczności świadczące o urządzaniu gier na automatach z naruszeniem warunków ustanowionych przepisami u.g.h., wypełniające znamiona czynu z art. 107 Kodeksu karnego skarbowego, badane automaty zostały zatrzymane i zabezpieczone w charakterze dowodów rzeczowych. W toku prowadzonego w tej sprawie postępowania karnego skarbowego powołano biegłego sądowego, który stwierdził, że gry na urządzeniach będących przedmiotem opinii są realizowane na urządzeniach komputerowych, organizowane są w celach komercyjnych - wymagają wniesienia opłaty za gry i są grami komercyjnymi, gdyż pozwalają na realizację wypłat wygranych bezpośrednio monetami oraz pośrednio wypłacanych poza automatami - przez obsługę, a także możliwe jest prowadzenie kolejnych gier za wygrane uzyskane w grach poprzednich. Ponadto gry mają charakter losowy, bowiem wynik gry jest zależny od przypadku, o jej wyniku decyduje algorytm gry. Biegły sądowy podkreślił, że grający nie ma żadnego wpływu na końcowy wynik gry. Tym samym badane urządzenia oferowały gry mające cechy gier na automatach, o których mowa w przepisach u.g.h. W świetle zgromadzonego materiału dowodowego organ I instancji uznał, że strona naruszyła przepisy u.g.h., urządzając gry hazardowe poza kasynem gry. Podniesiono, że nie budzi wątpliwości okoliczność, że dostępne w zakwestionowanych automatach gry są grami losowymi. Automaty te umożliwiają bowiem rozgrywanie gier scharakteryzowanych w art. 2 ust. 3 u.g.h., zawierających wyłącznie elementy losowości, zarówno o wygrane pieniężne, jak i wygrane rzeczowe w rozumieniu art. 2 ust. 4 u.g.h. Przedmiotowe gry wypełniają jednocześnie elementy definicji gier na automatach zawartej w art. 2 ust. 5 u.g.h., gdyż oferowane są na urządzeniach komputerowych, mają losowy charakter i są organizowane w celach komercyjnych. Organ I instancji zaznaczył, że działalność w zakresie urządzania gier na ujawnionych automatach miała miejsce w ogólnodostępnym lokalu nie będącym kasynem gry w ujęciu zdefiniowanym w art. 4 ust. 1 pkt 1 lit. a u.g.h., ani salonem gier na automatach (art. 4 ust. 1 pkt 1 lit. c u.g.h.), bez koncesji oraz bez rejestracji automatów, tj. z pominięciem wymogów określonych w art. 6 ust. 1 i art. 23a ust. 1 u.g.h., zaś podmiotem urządzającym gry na automatach jest wskazana w decyzji Spółka, o czym świadczy między innymi fakt, że Spółka ta zgłosiła swój udział w toczącym się równolegle w tej sprawie postępowaniu karnym skarbowym, wskazując siebie jako właściciela zatrzymanych automatów. Wskazano, że złożone przez Spółkę opinie techniczne nie stanowią o tym, czy urządzenie może zostać uznane za automat do gier w rozumieniu u.g.h., a ponadto opinie te nie dotyczą konkretnych automatów, które są przedmiotem postępowania i są miarodajne jedynie na dzień dokonania badania. Podano, że zgromadzony materiał dowodowy prowadzi do wniosku, że gry dostępne w przedmiotowych automatach są grami losowymi pozbawionymi całkowicie elementów zręcznościowych zależnych od koordynacji i umiejętności gracza. Wyjaśniono także, że nie zachodzą przesłanki uzasadniające umorzenie postępowania z uwagi na jego bezprzedmiotowość. Postępowanie w sprawie nałożenia kary pieniężnej w oparciu o przepisy u.g.h. nie jest bowiem postępowaniem podatkowym, lecz administracyjnym, do którego przepisy Ordynacji podatkowej stosuje się odpowiednio, zgodnie z art. 91 u.g.h. W związku z tym czynności kontrolne podjęte wobec Spółki nie były kontrolą podatkową prowadzoną wobec podatnika - w tym przypadku podatnika podatku od gier, lecz zostały przeprowadzone na podstawie przepisów Kodeksu postępowania karnego.