Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 14 maja 2020 r., sygn. II SA/Sz 23/20

Inne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Arkadiusz Windak Sędziowie Sędzia WSA Maria Mysiak (spr.), Sędzia WSA Katarzyna Sokołowska Protokolant starszy sekretarz sądowy Alicja Poznańska po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 14 maja 2020 r. sprawy ze skargi Gminy K. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Z. z dnia [...]. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie rozpatrzenia skargi na działalność Wójta Gminy K. oddala skargę.

Uzasadnienie

Rozstrzygnięciem nadzorczym nr [...] z dnia [...] listopada 2019 r., wydanym na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r.

o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506, poz. 1309, poz. 1571, poz. 1696, poz. 1815), dalej zwanej "u.s.g.", Wojewoda, zwany dalej "organem nadzoru" lub "wojewodą", stwierdził nieważność uchwały z dnia [...] października 2019 r., nr [...], Rady Gmina K., zwanej dalej "radą" lub "skarżącą", w sprawie rozpatrzenia skargi na działalność Wójta Gmina K..

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ nadzoru przywołał § 1 kontrolowanego aktu, w którym rada uznała za bezzasadną skargę złożoną przez E. [...]

Sp. z o.o., ul. [...], [...] P., dalej zwaną "E. " lub "spółką",

na działalność Wójta Gmina K.. Wojewoda nadmienił również, że kwestionowaną uchwałę podjęto w oparciu m.in. o przepis art. 229 pkt 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r., poz. 2096), dalej zwanej "k.p.a."

W ocenie organu nadzoru, uzasadnienie do uchwały Nr [...], stanowiącej jednocześnie zawiadomienie o sposobie rozpatrzenia skargi, jest lakoniczne, nie wynika z niego w szczególności, jakie zarzuty w stosunku do wójta sformułowała E. , w jakiej sprawie i o jakiej treści SKO w S. wydało postanowienie. Rada nie uzasadniła również swojego stanowiska pod względem prawnym. Takie postępowanie nie tylko uchybia dyspozycji normy zawartej w art. 238 § 1 k.p.a., ale prowadzi również do naruszenia zasad, którymi organ administracji zobowiązany jest kierować się w toku postępowania, tj. wyrażonej w art. 7 k.p.a. zasady prawdy obiektywnej i wynikającej z art. 8 omawianej ustawy zasady zaufania uczestników postępowania administracyjnego do władzy publicznej.