Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 24 kwietnia 2020 r., sygn. I SA/Ol 72/20

Podatek leśny; Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Renata Kantecka Sędziowie sędzia WSA Jolanta Strumiłło (sprawozdawca) asesor WSA Katarzyna Górska po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 24 kwietnia 2020 r. w Olsztynie na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe Nadleśnictwo A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2014r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z "[...]" października 2019r. Wójt Gminy W określił Państwowemu Gospodarstwu Leśnemu Lasy Państwowe Nadleśnictwo G (dalej Nadleśnictwo) zobowiązanie w podatku od nieruchomości za 2014 r. w wysokości "[...]"zł.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ I instancji podniósł, iż Nadleśnictwo w 2014r. nie wykazało podstawy opodatkowania gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, (bez względu na sposób zakwalifikowania w ewidencji gruntów i budynków) znajdujących się pod napowietrznymi liniami energetycznymi na obszarze gminy W. W wyniku postępowania podatkowego ustalono natomiast, że podatnik jest m.in. właścicielem gruntów pod liniami energetycznymi o powierzchni 104.019 m². Mając to na względzie, organ I instancji określił zobowiązanie podatkowe w podatku od nieruchomości m.in. od wskazanych wyżej gruntów jako związanych z działalnością gospodarczą.

Utrzymując powyższą decyzję w mocy, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w uzasadnieniu decyzji z "[...]" grudnia 2019 r. wskazało na istotę sporu związaną z ustaleniem, jakiemu podatkowi podlegają grunty pod napowietrznymi liniami elektroenergetycznymi, oznaczone w ewidencji gruntów jako lasy, użytki rolne i nieużytki. Powołując przepisy art. 1 ust. 1, ust. 2 i ust. 3, art. 1a ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o podatku leśnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 888 ze zm. w brzmieniu obowiązującym w 2014 r.), art.1, art.2 ust.2 ustawy z dnia 15 listopada 1984r o podatku rolnym (Dz.U. z 2019, poz. 1256 ze zm. W brzmieniu obowiązującym w 2014r.), art. 1a ust. 1 pkt 7 i art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2019r., poz. 1170 ze zm., w brzmieniu obowiązującym w 2014r.), dalej jako: "u.p.o.l." oraz art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2020 r. poz. 276 ze zm. w brzmieniu obowiązującym w 2014 r.), organ stwierdził, że grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako lasy, bądź też użytki rolne powinny zostać opodatkowane odpowiednio podatkiem leśnym albo rolnym, chyba, że grunty te zostały zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej i wówczas podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. Organ wskazując na wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z 9 czerwca 2016 r., sygn. akt: II FSK 1238/14 i II FSK 1156/14 oraz z 4 października 2016 r., sygn. akt II FSK 2804/14, podniósł też, że opodatkowanie gruntów leśnych podatkiem od nieruchomości ma miejsce w sytuacji zajęcia ich na działalność gospodarczą, czyli rzeczywistego wykonywania czynności składających się na prowadzenie takiej działalności. Przy czym czynności te muszą mieć charakter trwały (nieincydentalny). Grunty usytuowane pod napowietrznymi liniami energetycznymi są gruntami zajętymi na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie przesyłu przez przedsiębiorstwo energetyczne energii elektrycznej, a tym samym, stosownie do treści art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. a) u.p.o.l., podlegają opodatkowaniu najwyższymi stawkami podatku od nieruchomości.