Wyrok NSA z dnia 4 października 2016 r., sygn. II FSK 2804/14

Podatek od nieruchomości

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jerzy Płusa, Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Marek Olejnik, Protokolant Dorota Rembiejewska, po rozpoznaniu w dniu 4 października 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gorzowie Wielkopolskim od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 22 maja 2014 r. sygn. akt I SA/Go 159/14 w sprawie ze skargi Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasów Państwowych Nadleśnictwa K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 20 stycznia 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2010 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gorzowie Wielkopolskim na rzecz Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasów Państwowych Nadleśnictwa K. kwotę 2700 (słownie: dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w części.

Uzasadnienie

1.1. Wyrokiem z dnia 22 grudnia 2014 r. sygn. akt I SA/Go 159/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w sprawie ze skargi Nadleśnictwa K. uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 20 stycznia 2014 r. w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2010 r.

1.2. Przedstawiając stan sprawy Sąd I instancji podał, że decyzją z 7 października 2013 r. Wójt Gminy K. określił Nadleśnictwu K. zobowiązanie w podatku od nieruchomości za 2010 r., w tym za grunty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej o powierzchni 367.815,95 m2. Organ I instancji przyjął do opodatkowania powierzchnie zajęte pod linie elektroenergetyczne bez względu na klasyfikację geodezyjną gruntów. Zauważył, że sklasyfikowanie części tych gruntów jako las nie przesądza o konieczności opodatkowania ich podatkiem leśnym. W odwołaniu od decyzji, Nadleśnictwo K. wniosło o jej uchylenie i umorzenie postępowania ewentualnie uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania, zarzucając naruszenie art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. a) w zw. z art. 1a ust. 1 pkt 3) ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 121, poz. 844 ze zm.; zwana dalej : "u.p.o.l.") przez ich niewłaściwe zastosowanie, w szczególności przez przyjęcie, że grunty na których posadowione są linie energetyczne znajdują się w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, art. 3 ust. 1 pkt 4) lit. b) i ust. 2 w zw. z art. 1a ust. 1 pkt 3) i art. 2 oraz art. 5 ust. 1 pkt. 1) lit. a) u.p.o.l. w zw. z art. 348 i art. 336 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm., dalej zwana : "K.c.") przez błędne ich zastosowanie i przyjęcie, że na Nadleśnictwie ciąży obowiązek podatkowy za grunty, nad którymi przebiegają linie elektroenergetyczne wg stawek jak za grunty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, podczas gdy w rzeczywistości Skarżący nie prowadzi na tych gruntach działalności gospodarczej (prowadził gospodarkę leśną). Ponadto zarzucono naruszenie przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm., zwana dalej: "Ordynacja podatkowa")