Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 12 lutego 2020 r., sygn. I SA/Wr 928/19

Podatek od towarów i usług

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dagmara Dominik - Ogińska (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Marta Semiczek, Sędzia WSA Katarzyna Radom, , po rozpoznaniu w Wydziale I na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 12 lutego 2020 r. sprawy ze skargi A sp. z o.o. w restrukturyzacji w M. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we W. z dnia [...] września 2019 r. nr [...] w przedmiocie przedłużenia terminu zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym za styczeń 2015 r.: I. uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego we W. z dnia [...] czerwca 2019r. nr [...]; II. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we W. na rzecz A sp. z o. o. w restrukturyzacji w M. kwotę 597 zł (słownie: pięćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

1. Postępowanie przed organami podatkowymi.

1.1. Przedmiotem skargi A sp. z o.o. w restrukturyzacji z siedzibą w M. (dalej: Spółka/ Skarżąca) jest postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej (dalej: organ odwoławczy) z [...].09.2019r. nr [...] utrzymujące w mocy postanowienie Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego we W. (dalej: organ podatkowy pierwszej instancji) z [...].06.2019r. nr [...] w przedmiocie przedłużenia terminu zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym za styczeń 2015r.

1.2. Z uzasadnienia zaskarżonego postanowienia wynika, że w dniu 03.02.2015r. do organu podatkowego pierwszej instancji wpłynęła, deklaracja VAT-7 za miesiąc styczeń 2015r. Spółki z wykazaną kwotą nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy wskazany przez Spółkę w terminie 25 dni w wysokości 2.802.701,00 zł. W celu zbadania zasadności zwrotu VAT za styczeń 2015r. w zadeklarowanej kwocie, w dniu 20.02.2015r. organ podatkowy pierwszej instancji wszczął w Spółce kontrolę podatkową. Postanowieniem z [...].03.2015 r. nr [...] organ podatkowy pierwszej instancji postanowił przedłużyć termin ww. zwrotu VAT do czasu zakończenia weryfikacji rozliczenia podatnika. Przedmiotowe postanowienie zostało zaskarżone przez Spółkę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu. Postanowieniem z 12.08.2015r. I SA/Wr 1282/15, CBOSA, Sąd pierwszej instancji odrzucił skargę Spółki. W dniu [...].03.2015r. organ podatkowy pierwszej instancji wydał kolejne postanowienie z [...].03.2015r. nr [...], którym przedłużył termin zwrotu VAT za styczeń 2015r. do czasu zakończenia czynności sprawdzających. Na skutek wniesionego zażalenia, organ odwoławczy postanowieniem z [...].06.2015r. Nr [...], uchylił w całości postanowienie organu podatkowego pierwszej instancji jako drugie wydane w sprawie. Po zakończeniu kontroli podatkowej postanowieniem z [...].04.2015 r. organ podatkowy pierwszej instancji wszczął postępowanie podatkowe wobec Spółki (data doręczenia [...].04.2015r.) w zakresie rozliczenia z budżetem Państwa z tytułu VAT za styczeń 2015r. Celem weryfikacji zasadności zwrotu oraz w związku z koniecznością dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego, w tym potrzebę uzupełnienia dotychczas zebranego materiału dowodowego, organ podatkowy pierwszej instancji postanowieniem z [...].04.2015 r. przedłużył termin zwrotu VAT za styczeń 2015 r. do czasu zakończenia postępowania podatkowego. Przedmiotowe postanowienie zostało zaskarżone przez Spółkę do Sądu pierwszej instancji. Postanowieniem z dnia 19.09.2015r. I SA/Wr 1605/15, CBOSA, Sąd pierwszej instancji odrzucił skargę Spółki. Po przeprowadzonym postępowaniu podatkowym organ podatkowy pierwszej instancji decyzją z [...].06.2017 r., nr [...], określił Spółce zobowiązanie podatkowe w VAT za styczeń 2015r. w kwocie 2.819,00 zł oraz kwotę do zwrotu na rachunek bankowy wskazany przez podatnika w wysokości 0,00 zł. Na skutek wniesionego przez Spółkę odwołania, organ odwoławczy decyzją z [...].01.2019r. nr [...], uchylił w całości decyzję organu podatkowego pierwszej instancji i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez ten organ. Mając powyższe na uwadze, postanowieniem z [...].03.2019r. nr [...] organ podatkowy pierwszej instancji, z uwagi na trwającą weryfikację zasadności zadeklarowanego zwrotu VAT, wskazał Spółce termin dokonania tego zwrotu za styczeń 2015r., na dzień [...].06.2019 r. Na skutek wniesionego zażalenia, organ odwoławczy utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie organu podatkowego pierwszej instancji postanowieniem z [...].06.2019r. nr [...]. Powyższe postanowienie zostało zaskarżone do Sądu pierwszej instancji. Postanowieniem z [...].06.2019r. nr [...] organ podatkowy pierwszej instancji, z uwagi na trwające gromadzenie materiału dowodowego, wskazał Spółce termin dokonania zwrotu VAT za styczeń 2015r., na dzień [...].09.2019 r. Na skutek wniesionego zażalenia organ odwoławczy utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie. Podkreślił, że konieczność wskazywania konkretnej daty wynika z uchwały składu siedmiu sędziów NSA z 24.10.2016 r., I FPS 2/16, CBOSA. Zauważył też, że nie ma sporu co do tego, że organ podatkowy pierwszej instancji w postanowieniach o przedłużeniu terminu zwrotu podatku poprzedzających zaskarżone postanowienie nie podał konkretnej daty, do jakiej przedłużenie terminu zwrotu miało nastąpić. Bez wątpienia jednak wskazał czas obowiązywania przedmiotowych postanowień, używając sformułowań, że przedłużenie następuje w przypadku pierwszego postanowienia do czasu zakończenia weryfikacji rozliczenia podatnika, w przypadku drugiego do czasu zakończenia postępowania podatkowego. Takie podejście było uzasadnione w dniach wydawania tych postanowień, m.in. stanowiskiem prezentowanym w orzecznictwie sądów administracyjnych przed podjęciem wskazanej wyżej uchwały. Skoro postanowienia o przedłużeniu terminu zwrotu podatku poprzedzające zaskarżone postanowienie zapadły przed podjęciem ww. uchwały NSA, I FPS 2/16, CBOSA, a jednocześnie obowiązujące w dacie ich wydawania regulacje prawne nie wskazywały, że organ przedłużając termin zwrotu podatku winien podawać datę przedłużenia, a także praktyka i orzecznictwo sądowe nie wskazywało na tego rodzaju obowiązek, to nie można zgodzić się ze stanowiskiem Skarżącej zawartym w skardze, że fakt nie wskazania w postanowieniach poprzedzających przedmiotowe postanowienie organu podatkowego pierwszej instancji, konkretnej daty przedłużenia terminu zwrotu, skutkował wydaniem przedmiotowego postanowienia organu podatkowego pierwszej instancji o przedłużeniu terminu zwrotu po terminie. Zdaniem organu odwoławczego nie bez znaczenia w przedmiotowej sprawie pozostaje fakt, że postanowienia organu podatkowego pierwszej instancji z [...].03.2018 r. oraz z [...].04.2015 r., nie zostały wyeliminowane z obrotu prawnego i są ostateczne, zatem organ który je wydał, na postawie art. 212 ustawy z 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019r., poz. 900 ze zm.; dalej: O.p.) jest nimi związany dopóki są w obrocie prawnym.