Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 6 października 2015 r., sygn. I SA/Ol 330/15
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Ryszard Maliszewski Sędziowie sędzia WSA Wiesława Pierechod sędzia WSA Wojciech Czajkowski (sprawozdawca) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 6 października 2015r. sprawy ze skargi Spółki A na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie przedłużenia terminu dokonania zwrotu podatku od towarów i usług za listopad 2014r. oddala skargę
Uzasadnienie
Zaskarżonymi trzema postanowieniami z dnia "[...]" i "[...]" oraz "[...]" Naczelnik Urzędu Skarbowego, działając na podstawie art. 87 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (j.t. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), przedłużył Spółce A z siedzibą w O. termin dokonania zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w podatku od towarów i usług za listopad 2014 r..
W uzasadnieniach organ podatkowy wskazał, że Spółka A złożyła w dniu 22 grudnia 2014 r. deklarację dla podatku od towarów i usług VAT-7 za ten miesiąc w której wykazała kwotę podatku do zwrotu w wysokości 472.608 zł, w terminie 60 dni, na rachunek bankowy.
W dniu "[...]" Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej wszczął wobec Spółki postępowanie kontrolne w zakresie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatku od towarów i usług za ww. miesiąc 2014 r.. W toku tego postępowania organ kontroli ustalił, że dostawcą towarów na rzecz podatnika były m.in. Spółka B z siedzibą w W., od której nabył on towary na kwotę netto 541.388,85 zł (plus podatek VAT 124.519,45zł) oraz Spółka C, od której łączna wartość nabytych towarów wyniosła netto 802.102.65 zł (plus podatek VAT 184.483,60zł). W celu ustalenia, skąd pochodziły te towary i czy został od nich odprowadzony na wcześniejszym etapie obrotu należny podatek od towarów i usług, organ kontroli skarbowej postanowił wszcząć postępowanie również wobec Spółki B, której przedstawicielami są nierezydenci, a z którymi nie można nawiązać kontaktu. Ustalono również, że w sytuacji, gdy Spółka C nabywa towar od Spółki D z siedzibą w W., od której pomimo podjętych czynności nie uzyskano dokumentacji finansowo-księgowej, koniecznym jest ustalenie czy w wyniku badanych transakcji nie doszło do oszustwa podatkowego mającego na celu wyłudzenie podatku VAT.