Wyrok WSA w Warszawie z dnia 8 stycznia 2020 r., sygn. III SA/Wa 1465/19

Podatek dochodowy od osób prawnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Maciej Kurasz, Sędziowie asesor WSA Piotr Dębkowski (sprawozdawca), sędzia WSA Jacek Kaute, Protokolant starszy referent Michał Strzałkowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 stycznia 2020 r. sprawy ze skargi P. sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. z dnia [...] kwietnia 2019 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości straty w podatku dochodowym od osób prawnych za 2013 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję; 2) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. na rzecz P. sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 980 zł (słownie: dziewięćset osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] listopada 2018 r. Naczelnik [...] Urzędu Celno-Skarbowego w W. (dalej NUCS) dokonał weryfikacji i zmiany rozliczenia P. sp. z o.o. w W. w podatku dochodowym od osób prawnych za 2013 r.

Powodem takiego orzeczenia było zawyżenie przez spółkę kosztów uzyskania przychodów o kwotę 3.614.970,86 zł, stanowiącą stratę z tytułu zbycia przedawnionych wierzytelności. NUCS wskazał przy tym brak udokumentowania nieściągalności i przedawnienia wierzytelności oraz naruszenie przez stronę art. 15 ust. 1 w zw. z art. 16 ust. 1 pkt 20 w zw. z art. 16 ust. 1 pkt 25 lit. a w zw. z art. 16 ust. 1 pkt 39 w zw. z art. 16 ust. 2 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r., Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej Updop).

Decyzją z [...] kwietnia 2019 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w W. (dalej DIAS), na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm., dalej Op), utrzymał w mocy orzeczenie organu pierwszej instancji.

W uzasadnieniu DIAS wskazał, że podatnik jako leasingodawca zawierał umowy leasingu operacyjnego i finansowego samochodów oraz innych urządzeń i maszyn wykorzystywanych przez korzystających na potrzeby działalności gospodarczej. Z uwagi na nierzetelność kontrahentów strona posiadała wierzytelności wynikające z faktur wystawionych z tytułu świadczenia usług leasingowych. Wierzytelności te, pomimo ich faktycznego nieotrzymania, zostały zaliczone do przychodów z działalności gospodarczej. Strona dokonała następnie zbycia wspomnianych wierzytelności firmom windykacyjnym. Cena, z uwagi na nieściągalność wierzytelności, była niższa od wartości wierzytelności zaliczonej uprzednio do przychodów z działalności gospodarczej.