Wyrok WSA w Krakowie z dnia 29 października 2019 r., sygn. II SA/Kr 829/19

Nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Agnieszka Nawara - Dubiel Sędziowie: WSA Magda Froncisz WSA Iwona Niżnik - Dobosz (spr.) Protokolant: starszy ref. sąd. Maksymilian Krzanowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 października 2019 r. sprawy ze skargi J. C. na decyzję Wojewody [...] z dnia 30 maja 2019 r. znak: [...] w przedmiocie odmowy zwrotu nieruchomości I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji; II. zasądza od Wojewody [...] na rzecz skarżącej J. C. kwotę 200 zł (słownie: dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Wojewoda decyzją z dnia 30 maja 2019 r. (znak: [...]), na podstawie:

- art. 9a w zw. z art. 142 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn. Dz.U. z 2018 r., poz. 2204 z późn. zm. - dalej jako: u.g.n.) oraz

- art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz.U. z 2016 r., poz. 23 - dalej jako: k.p.a.) w zw. z art. 16 ustawy z dnia 7 kwietnia 2017 r. o zmianie ustawy Kodeks postępowania administracyjnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2017 r., poz. 935),

po rozpatrzeniu odwołania J. C. od decyzji Prezydenta Miasta K. z dnia 30 listopada 2018 r. (znak: [...]),

utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Decyzją z dnia 30 listopada 2018 r. (znak: [...]) Prezydent Miasta K. orzekł o odmowie zwrotu działki nr [...] o pow. 0,2036 ha, objętej księgą wieczystą nr [...], położonej w obrębie [...]. ewid. P. m. K., na rzecz J. C..

Odwołanie od ww. decyzji wniosła J. C., działająca przez pełnomocnika. W treści odwołania odwołująca się powołała się na treść art. 136 ust. 2 u.g.n., a następnie wskazała, że pismem z dnia 13 kwietnia 2017 r. (znak: [...]) w związku z prowadzonym postępowaniem w sprawie zbycia działki nr [...] obręb [...]. ewid. P., położonej przy ul. [...], zgodnie z art. 136 ust. 2 u.g.n., organ zawiadomił ją o zamiarze użycia tej nieruchomości na inny cel niż określony w decyzji o wywłaszczeniu i poinformował o możliwości jej zwrotu. Zaznaczono przy tym, że powyższe oddawało sens pisma, ponieważ jego treść była bardziej zawiła i zawierała również wzmiankę o badaniu przesłanek zwrotu, co w świetle treści art. 136 ust. 2 u.g.n. stanowiło - zdaniem odwołującej się - wyraźne nadużycie. Podkreślono także, że organ administracyjny zawiadamiając o zamiarze użycia tej nieruchomości na inny cel niż określony w decyzji o wywłaszczeniu musiał bowiem przed zawiadomieniem przeanalizować, jaki był cel jej wywłaszczenia i czy cel ten został zrealizowany. W ocenie odwołującej się, organ przy próbie sprzedaży tej nieruchomości natknął się prawdopodobnie na wątpliwości nabywcy lub notariusza i nie mając zamiaru tej nieruchomości zwracać usiłował tę wątpliwość "zaspokoić przez tak skonstruowane zawiadomienie, niezgodne z treścią art. 136 ust. 2 u.g.n. oraz postępowanie administracyjne zmierzające do uzyskania prawomocnej decyzji o odmowie zwrotu". Równocześnie podniesiono, że zdaniem odwołującej się, rozpatrując tę sprawę organ odwoławczy, niezależnie od skomplikowanej treści zawiadomienia z dnia 13 kwietnia 2017 r. powinien potraktować ten dokument jako podstawowy dowód w sprawie o zwrot przedmiotowej nieruchomości. W tym zakresie odwołująca się powołała się na treść art. 75 § 1 i art. 76 § 1 k.p.a., w oparciu o które wskazała, że według niej, ww. pismo organu stanowiło dokument urzędowy i w swej treści potwierdzało, iż nie został zrealizowany cel, na jaki została wywłaszczona przedmiotowa działka nr [...], natomiast Skarb Państwa chce ją przeznaczyć na inny cel, do sprzedaży. Jednocześnie na marginesie zwrócono uwagę, że również zgromadzony przez Prezydenta Miasta K. obszerny materiał dowodowy nie potwierdzał zrealizowania celu wywłaszczenia działki nr [...]. Zarzucono również, że Prezydent Miasta K. nie odniósł się w ogóle do celów, na jakie pozwalają wywłaszczać nieruchomości odpowiednie ustawy. Dodano przy tym, że zdaniem odwołującej się, celem wywłaszczenia nieruchomości nie były podziemne linie energetyczne, które można zrealizować poprzez służebność gruntową, ani też nie były nim takie czynności jak grillowanie lub gra w piłkę.