Wyrok WSA w Warszawie z dnia 26 września 2019 r., sygn. VIII SA/Wa 396/19

Podatek od towarów i usług

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Owsińska - Gwiazda, Sędziowie Sędzia WSA Justyna Mazur (sprawozdawca), Sędzia WSA Iwona Szymanowicz - Nowak, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Marlena Stolarczyk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 września 2019 r. w Radomiu sprawy ze skargi T. M. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w [...] z dnia [...]kwietnia 2019 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za I, II, III i IV kwartał 2015 roku 1) uchyla zaskarżoną decyzję; 2) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w [...]na rzecz skarżącego T. M. kwotę [...] ([...]) złotych tytułem częściowego zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] kwietnia 2019 r., po rozpatrzeniu odwołania T. M. (dalej: "skarżący", "podatnik", "strona"), Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w W. (dalej: "organ odwoławczy", "DIAS" lub "Dyrektor IAS") utrzymał w mocy decyzję Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w R. (dalej: "NUS", "Naczelnik US" lub "organ I instancji") z [...] czerwca 2018 r. Przedmiotem tych decyzji było określenie skarżącemu zobowiązania z tytułu podatku od towarów i usług za wszystkie kwartały 2015r. (I - IV). Jako podstawę prawną swojej decyzji Dyrektor IAS wskazał między innymi przepisy art. 233 § 1 pkt 1, art. 21 § 1 pkt 1 i § 3 ustawy

z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, ze zm.; dalej: "Op") oraz art. 86 ust. 1, ust. 2 pkt 1 lit. a), art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a), art. 99 ust. 12, art. 103 ust. 1, art. 109 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów

i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, ze zm.; dalej: "ustawa o VAT").

Stan faktyczny przebieg postępowania podatkowego.

Naczelnik US ustalił, że skarżący prowadzi działalność gospodarczą ([...]) w zakresie produkcji odzieży skórzanej. Jest podatnikiem podatku VAT. Deklaracje składał w okresie kwartalnym, począwszy od 1 stycznia 2012r. W kontrolowanym okresie zatrudniał 2-5 osób. Przedmiotem sprzedaży była skóra odzieżowa, wyprawiona, licowa i kurtki skórzane oraz usługi krawieckie. Dostawa opodatkowana była stawką 23%. Skarżący dokonywał dostawy skór na rzecz m.in.: "[...]" M. W. oraz Pracownia [...]. Dokonywał zakupu skór m.in. od [...],[...] z siedzibą w T. oraz wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów od firm: [...],[...],[...],[...] i [...],[...],[...],[...]. Zdaniem NUS, skarżący bezpodstawnie odliczał podatek naliczony wynikający z faktur VAT wystawionych na rzecz strony przez firmę [...], które nie odzwierciedlały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych. Strona odliczając podatek naliczony z tych faktur naruszyła zatem art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy o VAT. Z tej przyczyny, zdaniem organu I instancji skarżącemu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT, na których jako wystawca widniał podmiot [...].